شماره ركورد :
24342
عنوان :
بيواسترتيگرافي رسوبات كرتاسه بالايي جنوب شرق درياچه بختگان (ناحيه خرامه )
پديدآورندگان :
حسيني مرندي حميد نويسنده , دكتر محمدعلي جعفريان نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه اصفهان
رشته :
فوق ليسانس
تعداد صفحه :
0
سال انتشار :
1373
كليدواژه زبان طبيعي :
بيوزوناسيون , كنياسين , سانتونين , گلوبوترونكانا , بخش زمين شناسي , بيواستراتيگرافي , رسوبات كرتاسه , فارس : اشكوبها , درياچه بختگان , ناحيه خرامه , سنوماتين , ماييس تريشين , كامپانين , سازند سروك , تورونين
دامنه موضوعي :
علوم پايه
چكيده :
در اين نوشتار ابتداي زمين شناسي عمومي منطقه و بطور خاص يمقطع مطالعه شده بحث مي شود. در پي آن ، مطالعات انجام شده به گونه اي مفصل مورد بحث ، بررسي و نتيجه گيري قرار گرفته است . چكيده آنچه در پي خواهد آمد. چنين است : سه واحد سنگي (سازند) متعلق به واحد زماني كرتاسه بالايي در مجدوده زماني اشكوبهاي ، سنوماتين ، ستورونين ، كامپانين ، و ماييس تريشتين ، بطور پيوسته رخنمون شده اند. سازند سروك با سنگ شناسي ، آهكهاي ضخيم تا متوسط لايه اولين واحد سنگي است كه در مورد بررسي چينه شناسي و ديرين شناسي قرار مي گيرد. در مقطع مورد مطالعه ، در مرز بين سازندهاي سروك و گورپي نبود چينه شناسي (گپ ) وجود دارد، بدين ترتيب رسوبات مربوط به واحدهاي زماني ، كنياسين تا سانتونين مشاهده نمي گردد. اين نبود چينه شناسي را ميتوان به عملكرد فاز خشكي زايي ، كرتاسه بالايي (تورونين به بعد) مربوط دانست كه سازند سروك و احتمالا بخش هاي روي آن دچار فرسايش گرديده است . سازند گورپي پس از يك نبود چينه شناسي بر روي سازند يسروك قرار مي گيرد. سنگ شناسي اين سازند شامل ، مارل هاي آهك دار، مارل و شيل است . نمامي بخش هاي اين سازند حاوي فونهاي پلاژيك هستند، كه عمده ترين و با ارزشترين آنها گونه هاي گلوبوترونكانا مي باشد.
يادداشت :
كتابخانه منطقه اي علوم و تكمولوژي
زبان :
فارسي
لينک به اين مدرک :
بازگشت