عنوان :
روابط شيعيان با دستگاه خالفت عباسي از زمان الناصرلدين الله تا پايان خالفت عباسي
پديدآورندگان :
اكبري‌مطلق نادر نويسنده , آذرنيوشه عباسعلي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه سيستان و بلوچستان
كليدواژه زبان طبيعي :
دستگاه خالفت عباسي , زمان‌الناصرلدين الله , پايان خالفت عباسي , اهل سنت
چكيده :
موضوع رساله حاضر روابط شيعيان با دستگاه خالفت عباسي از دوره الناصرالدين الله تا پايان حكومت عباسي است. لذا كوشش به عمل آمده تا به سواالت زير تا حد امكان پاسخ دهد. مفهوم شيعه چيست و مكتب تشيع از چه زماني و چگونه شكل گرفتŒ شيعيان در دوران اموي چه وضعي داشتندŒ چه جنبش‌هايي در دوره عباسيان توسط شيعيان صورت گرفتŒ آل بويه در زمينه گسترش تشيع چه اقداماتي انجام دادندŒ نوع رفتار و برخو د خلفاي عباسي با شيعيان چگونه بودŒ رابطه ناصر خليفه عباسي با شيعيان به چه صورت بودŒ بغداد بيش از حمله مغول چه وضعي داشتŒ روابط شيعيان با مغوالن چگونه بوده استŒ آيا علماي بزرگي چون خواجه نصيرالدين‌طوسي و ابن علقمي در سقوط بغداد نقش داشته‌اندŒ شيعيان بعد از سقوط دستگاه خالفت چگونه بوده استŒ در اين تحقيق تالش شده مشخص شود روابط شيعيان با دستگاه خالفت عباسي از فراز و نشيب‌هاي فراوان برخوردار بوده است. براساس منابع تاريخي شكل‌گيري شيعه اماميه از دوران سقيفه بني‌ساعده آغاز شد. عده‌اي كه حاضر به بيعت با ابوبكر نشدند و گرد حضرت علي ع را گرفتند به شيعه علوي معروف شدند...
يادداشت :
دانشگاه سيستان بلوچستان
