29541

ارزيابي منابع نفتي ايران و محاسبه نرخ كاهش بهينه

دكتر احمدشاه ركني نويسنده , حاجي يوسفي فاطمه نويسنده

دانشگاه علامه طباطبايي تهران

فوق ليسانس

0

1371

ارزيابي منابع نفتي ايران , محاسبه نرخ كاهش بهنيه , ارزيابي منابع , نرخ كاهش بهينه , رانت منابع نفتي , هزينه بهره مندي ذخاير نفتي , بخش علوم اقتصادي , نرخ تنزيل كشورهاي صادركننده نفت

علوم انساني

در اين تحقيق پس از ارايه برخي از نظريه هاي مربوط به ارزيابي منابع ، با استفاده از مدل ساده اي كه Adelman پيشنهاد مي كند، نرخ كاهش بهينه ورانت منابع نفتي ايران محاسبه شده است . طبق اين مدل ، ابتدا سرمايه گذاري مورد نياز ايران براي افزايش يك بشكه به ظرفيت روزانه در دوره 1990- 1970 محاسبه شده سپس با ارزيابي ذخاير توسعه يافته ، خالص ارزش فعلي هر بشكه موجود در زمين به صورت تابعي از نرخ كاهش سالانه منابع ، نرخ تنزيل و عامل سرمايه گذاري تعيين شده و با به حداكثر رساندن خالص ارزش فعلي برحسب نرخ كاهش سالانه منابع ، نرخ كاهش بهينه ذخاير نفتي ايران در دوره 1990- 1970 برآورد شده است . با انتخاب سه نرخ تنزيل 5+، 10+، و 20+نتيجه به دست آمده نشان مي دهد كه از سال 1974 به بعد، يعني پس از اولين موج ايجاد شده در قيمتهاي نفتي ، نرخ كاهش ذخاير نفتي ايران تا پايان دوره مورد بررسي همواره كمتر از حد بهينه بوده است . سرمايه گذاري مورد نياز ايران در جهت افزايش ظرفيت توليد به ميزان /8. ميليون بشكه در روز تا سال 1995، 15- 10 ميليارد دلار برآورد شده است . دو فصل پاياني تحقيق به نرخ تنزيل كشورهاي صادركننده نفت و هزينه بهره مندي ذخاير نفتي اختصاص دارد. در يكي از اين دو فصل به عوامل تعيين كننده نرخ تنزيل بالا يا پايين در كشورهاي صادركننده نفت و نرخ تنزيل مناسب اين كشورها پرداخته شده و در فصل ديگر، هزينه بهره مندي ذخاير ايران كه مطابق روش Adelban با تفاضل سرمايه گذاري توسعه از ارزش زميني ذخاير توسعه يافته در دوره 1990- 1970 محاسبه شده ، نشاندهنده آن است كه هزينه بهره مندي در سالهاي 1973-1970 رقمي ناچيز بوده و پس از 1973 تا سال 1983 روند صعودي داشته و در نيمه دوم دهه 1980 با وجود نوسانات ، به طور كلي روند نزولي كرده است .

كتابخانه منطقه اي علوم و تكنولوژي

فارسي