مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - نارساييهاي موجود در نظام تربيت معلم ايران

چكيده :

در اين پژوهش جامعه آماري شامل دانشجو- معلمان و مدرسان مراكز تربيت معلم شهرهاي تهران ، خرم آباد، شهر كرد و همدان در سال تحصيلي 72-1371 بوده است . گروههاي نمونه به طريق خوشه اي تصادفي و پرسشنامه هاي مربوط به هر يك از دو گروه بين آنان توزيع گرديده است . بررسي نتايج حاصل از داده هاي اين پرسشنامه بيانگر آن است كه كليه فرضيه هاي پژوهش به جز فرضيه اي كه به تفاوت بين معدل كتبي دانشجو معلمان سهميه بومي و دانشجو- معلمان غيرسهميه بومي مربوط مي شد، با 99 درصد اطمينان تاييد شده است . به طور خلاصه ، با توجه به ساير اطلاعات مكتوب رسمي و نتايج حاصل از آزمون فرضيه ها مي توان گفت نارساييهاي موجود نظام تربيت معلم ايران حكايت از آن دارد كه معيارها و شرايط موجود گزينش منجر به انتخاب دانشجويان برجسته و ممتاز براي حرفه حساس معلمي نشده است و با معضلاتي كه در تربيت و آماده سازي آنان وجود دارد، مجموعه برنامه هاي تربيت معلم صفات لازم براي حرفه معلمي را در دانشجو- معلمان به وجود نياوده است . تقليل ساعت موظف مدرسان نيز موجب بهبود و ارتقا كيفي آموزش دانشجو- معلمان نشده است . از يافته هاي ديگر اين بررسي آن است كه قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق كاركنان دولت در گرايش افراد به حرفه معلمي تاثيري نداشته است . همچنين عدم جذابيت محيطهاي شبانه روزي از عوامل خيلي موثر و موثر در كاهش علاقه افراد به حرفه معلمي است . به منظور استفاده از تجارب دو كشور انگلستان و ژاپن در زمينه تربيت معلم ، بخشي از مطالعه و تحقيق به بررسي ويژگيهاي نظام تربيت معلم اين ممالك اختصاص يافته است .