كليدواژه زبان طبيعي :
گروههاي فعلي , زمان دستوري , زبان فارسي , ادب فارسي , زبان آلماني , ادبيات آلماني , آموزش زبان فارسي , زبان شناسي
چكيده :
به عقيده چامسكي ، همه زبانهاي طبيعي دنيا، صرفنظر از تفاوتهايشان ، داراي خصوصيات مشتركي هستند. زبان فارسي و آلماني نيز بعنوان دو عضو خانواده زبانهاي هند و اروپايي از اين قاعده مستثني نيستند. در اين رساله گروههاي فعلي و زمان دستوري و نمود در دو زبان فارسي و آلماني با استفاده از علم زبان شناسي مقابله اي مورد بررسي قرار گرفته است . گونه مورد استفاده در اين رساله "گونه قوي " و چهارچوب زبان شناسي مورد نطر نيز چهارچوب ساختاري بوده است . محقق براي بررسي تفاوتها و شباهتهاي ساختاري مورد نظر چهار مرحله الف ) توصيف ب ) مقابله ج ) مقايسه د) پيشگويي را مد نظر داشته است . نتايجي كه از بررسي گروههاي فعلي دو زبان به دست آمده را مي توان به شرح زير خلاصه كرد: الف ) مطابق با طبقه بندي گرينبرگ ، فارسي به گروه زبانهاي "فعل انتها" و آلماني به گروه زبانهاي "فعل وسط" اختصاص دارد. ب ) زبان فارسي امروز، بر خلاف آلماني ، بيشتر به توليد افعال مركب گرايش دارد. ج ) فارسي زباني است حذف ضميري ف در حاليكه آلماني زباني است كه در آن حذف ضمير جايز نيست . در بررسي گروههاي فعلي همچنين به شباهتها و تفاوتهايي كه بين افعال پيشوندي و نيز افعال معين دو زبان وجود دارد پرداخته شده است . در اين رساله همچنين بر پايه نطريه كامري شباهتها و تفاوتهايي كه بين زمان دستوري و برخي جنبه هاي نمودين در دو زبان وجود دارد مورد بررسي قرار گرفته است . نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه در زبان آلماني نيز مانند فارسي ، زمان دستوري و تقويمي متفاوت است و نمودهاي زماني متفاوتي وجود دارد. برخي نتايج حاصله از اين قرار است : الف ) زبان آلماني ، برخلاف فارسي ، فاقد نشانه استمرار است . در زبان فارسي ، نشانه استمرار، پيشوند "مي " است ...........
