عنوان :
بررسي اثر نمكهاي سولفات بر مقدار مس كبد و پلاسماي ميشهاي آبستن ، كبد و كلستروم ميشهاي تازه زا، و پلاسماي بره هاي نوزاد
پديدآورندگان :
مستغني خداداد نويسنده , محبي فاني مهدي نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
پلاسماي ميشهاي آبستن , گوسفند , بيماريهاي داخلي حيوانات , پلاسماي بره هاي نوزاد , كلستروم ميشهاي تازه زا , دامداري , مس كبد , نمكهاي سولفات
چكيده :
در اين پژوهش ، اثر افزايش كوتاه مدت سولفاتهاي جيره بر وضعيت مس در ميشهاي آبستن و نوزاد آنها بررسي شد. شانزده راس ميش آبستن از نژاد مهربان ، با سن 4 تا 4/5 سال و ميانگين وزن 54 كيلوگرم ، از 50 تا 60 روز پيش از زايمان تا حدود 3 روز پس از آن (60 تا 72 ساعت پس از تولد بره ) با جيره پايه اي حاوي /19.+گوگرد، PPM 8 مس و PPM 3/9 موليبدن تغذيه شدند و در 25 روز آخر آبستني ، به جيره 10 راس از آنها (گروه آزمايش )، /38.+گوگرد به شكل سولفات اضافه شد. براي بررسي وضعيت دام از نظر مس ، در مقاطع گوناگون آزمايش غلظت مس كبد ميشها، غلظت مس تام و سرولوپلاسمين پلاسماي ميشها و بره هاي نوزاد، و غلظت مس كلستروم ميشها اندازه گيري شد. غلظت مس كبد ميشها يك بار 50 تا 60 روز پيش از زايمان و يك بار نيز سه روز پس از آن اندازه گيري شد. اندازه گيري غلظت مس تام و سرولوپلاسمين پلاسماي ميشها، پس از زايمان جمعا" 9 نوبت با فواصل يك هفته اي و پس از زايمان يك بار در ساعت اول و يك بار نيز در روز سوم انجام گرفت . اين كار در مورد بره ها يك بار در ساعت اول زندگي پيش از خوردن آغوز و يك بار هم در سه روزگي انجام شد. غلظت مس كلستروم نيز جمعا" سه بار در ساعات 1، 24 و 48 پس از زايمان تعيين گرديد. در پايان آزمايش ، غلظت مس كبد ميشها در گروه شاهد افزايش معني داري نشان داد 0/008 P= ولي در گروه آزمايشي كمي كاهش يافته بود. اين كاهش در حد ايجاد كمبود مس نبود. غلظت مس تام و سرولوپلاسمين پلاسما نيز در ميشها تغييري مبني بر تاثير سولفاتها در جهت ايجاد كمبود مس نشان نبود. غلظت مس تام و سولوپلاسمين پلاسما نيز در ميشها تغييري مبني بر تاثير سولفاتها در جهت ايجاد كمبود مس نشان ندادند. با وجود اين ، در بره هاي گروه آزمايش ، غلظت مس تام پلاسما در سه روزگي كمتر از غلظت آن در گروه شاهد بود...
