مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مدل برنامه ريزي توسعه بهينه نيروگاهها در ايران

چكيده :

در اين رساله ، مدل رياضي برنامه ريزي توسعه بهينه نيروگاهها در ايران ارايه شده است . اين مدل بمنظور تعيين مقدار بهينه از هر نوع تكنولوژي در يك پريود كوتاه تا ميان مدت با توجه به مقدار محدود بودجه در حداقل هزينه توليد تهيه شده است . اساس مدل ارايه شده برنامه ريزي پويا مي باشد كه مراحل آن برخلاف مدلهاي عرضه شده قبلي نوع تكنولوژي بكار گرفته شده و نه پريود زماني و وضعيت ، ظرفيت تجمعي در هر مرحله مي باشد. هر تكنولوژي بوسيله اندازه واحد و نامش تعريف مي شود. اقدامي كه صورت مي گيرد مقدار ظرفيت اختصاص يافته از هر نوع تكنولوژي است و تابع انتقال وضعيت مقدار سرمايه اي است كه در هر مرحله پس از اقدام K باقي مانده است . تابع هدف در اين مدل حداقل كردن ارزش حال حاضر هزينه هاي توليد برق مي باشد. براي محاسبه مقدار توليد انتظاري نيرو ناشي از عدم موجوديت سيستم به دلايل قطع برق برنامه ريزي شده ، از كارافتادگي رزرو و عدم وجود منابع انرژي در مورد نيروگاههاي تجديدپذير از منحني بار معادل استفاده شده است . جهت برآورد سطح زير منحني بار معادل روش كومولان كه يك روش كارآ براي ارزيابي احتمالي از دست دادن بار مي باشد بكار گرفته شده است . در اين روش ابتدا انرژي عرضه نشده در نقطه بار از واحدهاي توليدي برآورده شده و سپس سطح منحني بار معادل پس از ادغام قطع برق محاسبه مي شود و مقدار انتظاري توليد بدست آمده در تابع هزينه قرار مي گيرد. اين مدل با توجه به وجود منابع و محدوديتهاي مالي كشور تهيه شده است و مزيت آن نسبت به ساير مدلها عملكرد ساده تر، تاثير قابليت اطمينان سيستم در مقدار هزينه توليد و استفاده از واحدهاي توليد نيرو مي باشد. ...