عنوان :
تجزيه و تحليل الاستوپلاستيك و ترموالاستيك تغيير شكلهاي بزرگ براساس مكانيك محيطهاي پيوسته بكمك روش اجزاء مرزي
پديدآورندگان :
كرمي قدرت الله نويسنده , درخشان داور نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
ترموالاستيك , مكانيك , روش اجزاء مرزي , محيطهاي پيوسته , الاستوپلاستيك , مهندسي مكانيك
دامنه موضوعي :
فني و مهندسي
چكيده :
در اين پايان نامه كاربرد روش اجزاء مرزي و ميداني براي تغيير فرمهاي بزرگ الاستوپلاستيك و ترموالاستيك اجسام جامد مورد كنكاش قرار ميگيرد. معادلات حاكمه شامل روابط سينماتيك (حركتي )، روابط مشخصه و معادلات تعادل مي باشند كه همگي در مختصات كلي منحني الخط و بر پايه مكانيك محيطهاي پيوسته نمايش داده شده اند. ترمهاي غيرخطي از نوع خيرخطي هندسي و مادي براي كرنشهاي محدود (بزرگ ) مورد بررسي قرار ميگيرند. ترمهاي غيرخطي مادي مورد نظر شامل رفتار پلاستيك و فوق الاستيك مي باشند. روابط مشخصه نيز بر اساس ديدگاه جديد ترموديناميكي بدست آمده است . در فاصله دهه سالهاي 1980 الي 1990 اين ديدگاه جديد با بكارگيري روش اجزاء محدود بعنوان ابزار محاسباتي مورد بررسي قرار گرفته است . هدف اصلي از انجام اين پايان نامه بكارگيري روش اجزاء مرزي از منظر اين ديدگاه جديد مورد نظر مي باشد. صورت كلي روابط سينماتيكي كه شامل ترمهاي رتبه بالاي تغيير فرم و كرنش محدود (بزرگ ) مي باشد جهت تجزيه و تحليل مساله بكار گرفته شده است . هر دو نوع كار سختي (در پديده الاستوپلاستيك ) شامل كار سختي حركتي و يكسان KINEMATIC AND ISOTROPIC در تجزيه و تحليل مورد استفاده قرار گرفته است . همينطور اثرات نيروهاي گرمايش ترموالاستيسيته منظور شده است . رفتار غيرخطي فوق الاستيك نيز در حالت كلي خود نيز در اين بررسي بكار رفته است . بدليل غيرخطي بودن معادلات انتگرالي بدست آمده تبديل كامل انتگرالهاي ميداني به مرزي امكان پذير نمي باشد و بنابر اين استفاده از اجزاء ميداني در جزءبندي مساله الزامي مي باشد. اين مساله سبب مي گردد كه روش بكار گرفته شده بطور محض از نوع مرزي نبوده و در اصطلاح و عمل از نوع توام مرزي و ميداني باشد. انتگرالهاي بدست آمده در روش المان مرزي و ميداني داراي انواع منفرديت ها مي باشند. اين منفرديت ها باصطلاح از نوع انتگرالهاي ضعيف منفرد قوي منفرد و فوق منفرد مي باشند.
