عنوان :
ژيوشيمي و ژنزكانسار بوكسيت هنگام (جنوب فيروزآباد)
پديدآورندگان :
لياقت ساسان نويسنده , نصيب پور حميدرضا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
ژنزكانسار بوكسيت , زمين شناسي
چكيده :
ناهنجاري بوكسيت هنگام در 25 كيلومتري جنوب غربي قير و كارزين در جنوب فيروزآباد فارس ، در زون ساختماني زاگرس چين خورده ي ساده و در مرز ميان سازندهاي سروك و ايلام واقع شده است . اين ناهنجاري مستمل از 9 لايه سنگي مجزا است كه در محدوده اي به وسعت تقريبي 450 متر مربع در نزديكي محور تاقديس كوه كيلاغ (كلاغ ) رخنمون دارد. تاقديس كيلاغ يك تاقديس پلانج دار با امتداد N24W ميباشد. لايه هاي مورد مطالعه از پايين به بالا عبارت است ازك آهك سروك ، آهك مارني قاعده اي ، بوكسيت پيزوليتي ، بوكسيت زرد، بوكسيت قرمز، مارن آهكي آهندار، آهك مارني قرمز، آهك مارني سفيد و آهك ايلام . با توجه به شواهد چينه شناسي - رسوب شناسي يك وقفه رسوبي در زمان تورونين تا سانتونين منجر به ايجاد شرايطي جهت هوازدگي و ايجاد فرايندهاي غني سازي عناصر Al,Ti,Fe در منطقه شده است . مطالعات صحرايي مشخص نمود كه اولا به دليل رنگ لايه ها يك محيط اكسيدان قابل تشخيص است و ثانيا وجود الگوهاي چند رنگي وضعيت هاي متغير انحلال و آبشويي را ضمن عبور آبهاي فرورو نشخص مي كند. مطالعات بافتي بر روي مقاطع ميكروسكوپي موجود نشان داد كه بافتهاي موجود شامل انواع بافتهاي پيزوييدي ، پليتومورفيك ، ايوليتي ، برشي دروغين ، ميكروگرانولار و بافتهاي جرياني مي باشند كه همه اين بافتهاجزو بافتهاي اتوژنيك مي باشند و بر يك ژنز برجازا دلالت مي كند و ضمن فرايندهاي دياژنز چنين بافتهايي تشكيل و تكامل يافته اند.
