عنوان :
موانع ساختاري پيدايش دموكراسي : مطالعه تطبيقي ايران عصر محمدرضا پهلوي و بريتانياي بين سالهاي (1928-1688)
پديدآورندگان :
جهانگيري جهانگير نويسنده , كردستاني عباس نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
ايران , محمدرضا پهلوي , بريتانيا , انگليس , جامعه شناسي , پهلوي ، شاه ايران
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
هدف اين تحقيق ، كنكاش در دوره اي از تاريخ معاصر ايران - يعني دوران حكومت محمدرضا پهلوي - براي تبيين اين مساله است كه چرا در ايران دوره مذكور، دموكراسي پديد نيامد يابعبارت ديگر، چرا كشور ما در دوره مذكور از توفيق در توسعه سياسي باز ماند. براي پاسخ به اين پرسش و تبيين مساله ، چارچوب نظري اي تدارك ديديم كه از تركيب نظريه كاركردگرايي ساخت تالكوت پارسنز و نظريه نوكاركردگرايي اخلاف او جفري الكساندر، پل كولومي ، ادوارد تيريكيان و نيل اسملسر پديد آمد. براساس اين چارچوب نظري ، فرايند توسعه ، فرايندي همگن است كه حول محور تفكيك پذيري و تفكيك زدايي خرده نظامهاي چهارگانه جامعه - شامل خرده نظام سياسي ، اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي - صورت مي پذيرد. طبق اين ديدگاه ، هر گونه ناموزونوني و ناهماهنگي در فرايند تفكيك پذيري و تفكيك زدايي درون يا بين خرده نظامهاي يك جامعه منجر به توسعه ناموزون آن جامعه در نتيجه توسعه ناقص آن مي گردد. روش تحقيق مورد استفاده ما در اين پژوهش ، روش تاريخي - تطبيقي است كه براساس آن و با استفاده از شيوه اسنادي ، جامعه ايران عصر محمدرضا پهلوي با جامعه بريتانياي سالهاي 1688 تا 1928 از حيث چگونگي فرايند تفكيك پذير و تفكي زدايي مورد مقايسه قرار گرفته است .
