عنوان :
اثرات واناديل سولفات برقند خون ، انسولين و پانكراس در موشهاي صحرايي سالم و ديابتيك شده با استرپتوزوتوسين
پديدآورندگان :
عطاپور نفيسه نويسنده , دهقان غلامعباس نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
واناديل سولفات , قند خون , انسولين , پانكراس , استروپتوزوتوسين , بيماري قند , بيماري ديابت , فيزيولوژي
چكيده :
در پي مطالعات اخير مبني بر كاهش قند خون موشهاي ديابتيك شده با استرپتوزوتوسين STZ در حضور واناديل سولفات ، تاثيرات اين ماده برروي ارگانهاي حياتي موشهاي صحرايي سالم و مكانيسم اثر آن در موشهاي ديابتيك شده با STZ مورد بررسي قرار گرفت . در موشهاي صحرايي سالم پس از مصرف واناديل سولفات بجاي آب آشاميدني ، قند خون در محدوده طبيعي بود. عليرغم كاهش معني دار انسولين پلاسما هنگام مصرف واناديل سولفات در اين موشها، مشخص شد كه تعداد و اندازه جزاير لانگراهانس افزايش يافته و سلولهاي بتا دچار هيپرتروفي و هيپرپلازي شده اند. با توجه به نتايج بدست آمده اثرات اين ماده در موشهاي صحرايي ديابتيك شده با STZ مورد بررسي قرار گرفت . شروع معرف واناديل سولفات سه روز پس از تزريق STZ در اين موشها باعث كاهش تدريجي قندخون گرديد بطوريكه در پايان يكماه قندن خون و انسولين پلاسما به حد طبيعي رسيد. تا يكماه پس از قطع مصرف اين ماده نيز اين فاكتورها در حد طبيعي بودند. در جزاير لانگرهانس اين موشها كه سه روز پس از تزريق STZ سلولهاي بتا مشاهده شد. بعلاوه هيچگونه اثر پاتولوژيك مشخص (قابل تشخيص با ميكروسكپ نوري ) در ساير بافتهاي موشهاي صحرايي ديده نشد. بنابراين اين مصرف خوراكي واناديل سولفات ، در موشهاي صحرايي سالم ضمن تكثير سلولهاي بتا، حساسيت آنها را به قندخون حفظ مي كند. در موشهاي صحرايي ديابتيك شده با STZ واناديل سولفات از تخريب تدريجي سلولهاي بتا جلوگيري نموده ، و سلولهاي بتاي باقيمانده را تكثير مي كند.
يادداشت :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز
