عنوان :
بررسي روند تغييرات شاخصهاي بهداشتي مناطق روستايي استان فارس با استفاده از زيج حياتي خانه هاي بهداشت سال 1367 لغايت 1374
پديدآورندگان :
صادقي حسن آبادي علي نويسنده , شريفي بهروز نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
مناطق روستايي , خانه هاي بهداشت , زيج حياتي , شاخصهاي بهداشتي , فارس , بهداشت عمومي , روستاها , تنظيم خانواده
چكيده :
هدف از اين بررسي مقايسه پيشرفت يا پس رفت فعاليت هاي بهداشتي منطقه روستايي استان فارس در 8 سال از سال 1367 لغايت 1374 با توجه به برنامه هاي اجرايي در سطح استان و همچنين مقايسه اين روند صعودي و يا نزولي بهداشت با وضعيت بهداشتي كشور است . اين بررسي نشان ميدهد كه تعداد 384 خانه بهداشت در سال 1367 (48/7+جمعيت روستايي ) به 864 خانه بهداشت در سال 1374 (91+جمعيت روستايي ) افزايش يافته است . درصد سرباري كه وضعيت بيكاري جامعه روستايي در اين مدت نشان ميدهد از حداكثر 103 به 95 كاهش يافته است . درصد جمعيت زير يكسال روستايي از 3/8+به 2/1+در اين مدت تقليل يافته است . نسبت جنسي در اين مدت بين 103 و 107 در نوسان بوده است و درصد زنان شوهردار به كل جمعيت 12/5+به 13+افزايش يافته است . درصد نوزادان مرده به دنيا آمده به نوزادان زنده به دنيا آمده بين حداقل 1/08+در سال 1369 و 1/71+در سال 1373 در نوسان بوده است . درصد نوزادان وزن شده در بدو تولد بين 79/5+تا 83/93+بوده و LBW بين 2+تا 2/93+نامتغير بوده است . درصد زايمان زير 20 سال و بالاي 35 سال حداقل 27/17+در سال 1374 و حداكثر 32/61+در سال 1370 بوده است . درصد زايمان انجام شده در زايشگاه از 47/8+در سال 1367 به 67/28+در سال 1374 افزايش يافته است . عليرغم افزايش درصد زايمان هاي انجام شده در زايشگاه ميزان مرگ و مير مادران باردار بعلت عوارض زايمان متناسب با اين افزايش درصد زايمان ها در زايشگاه كاهش نداشته استبطوريكه حداقل ميزان مرگ و مير مادران باردار از 12/1 درصد هزار تولد زنده در سال 1370 و حداكثر 63/6 درصد هزار تولد زنده در سال 1372 بوده است .
يادداشت :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز