كليدواژه زبان طبيعي :
سن , توزيع جمعيت , 1345 , بخش جمعيت شناسي , اشتغال , 1355 , 1365 , مناطق شهري , ايران , جمعيت , مناطق روستايي , روستاها , پيش بيني جمعيت , نيروي كار , شهرها , انسان , مهاجرت
چكيده :
با بكارگيري در جدول جمعيت متوقف و ثابت و مقايسه جمعيت سرشماريهاي 1345، 1355 و 1365 با آنها، مشاهده شد كه فقط در جمعيت هايي با ويژگي باروري سطح جانشيني ، سطح مرگ و مير تعيين كننده ميزان جانشيني نيروي انساني و نهايتا" حجم نيروي كار است اما در جمعيت هاي واقعي كه ميزانهاي باروري آنها بالاتر از سطح جانشيني است اثر سطح مرگ و مير بشدت تقليل يافته و در كنار اثر سطح باروري در واقع خنثي مي شود. هم چنين گرچه سطح باروري عمده ترين عامل تغييرات ساخت سني و تعيين كننده ميزان جانشيني نيروي كار است ، مشاهدات نشان مي دهد كه در جمعيت باز مهاجرت نيز با تاثير بر ساخت سني جمعيت به طور قابل ملاحظه اي تعيين كننده ميزان جانشيني و حجم نيروي كار است علاوه بر اثر مهاجرين (از طريق تغيير در ميزان باروري ) تغييرات ساخت سني جمعيت مبدا و مقصد بشدت به ساخت سني مهاجرين (اثر مهاجرت ) وابسته است . مقايسه توزيع سني جمعيت مردان در سرشماري 1355 و 1365 با توزيع سني جمعيت آنان به فرض بسته بودن آن جمعيت از سال 1345 نتيجه اخير را حمايت مي كند اين مقايسه نشان مي دهد كه خروج مهاجرين مرد از نقاط روستايي منجر به افزايش /4. واحد با ميانگين سني آن در 1355 و 0/1 در 1365 شده و ورود آنان به نقاط شهري ميانگين سني را 1/4 واحد در 1355 و 2/2 در 1365 كاهش داده است . به طور كلي با سه معيار، سه نوع اثر ساخت سني بر ميزان فعاليت مطالعه شده است كه عبارتند از: 1- اثر جواني ساخت سني - توزيع سني سطح 20 مدل جداول مرگ و مير كول و دمني با ميزان رشد 10 در هزار 2- اثر مهاجرت - توزيع سني مدل جمعيت بسته 3- اثر تغييرات زماني از 1345 تا 1365. ساخت سني جمعيت نقاط شهري و روستايي يكي از تعيين كننده هاي ميزان فعاليت دو جنس و از زمان ...
