كليدواژه زبان طبيعي :
پرستاري , عمل ساكشن داخل ناي , جراحي قلب , پزشكي , شيراز , هيپراكسيژناسيون , هيپراينفلاسيون , گازهاي خون شرياني , آموزش
چكيده :
پژوهش انجام شده پژوهشي تجربي است كه بمنظور بررسي اثرات هيپراكسيژناسيون و هيپراينفلاسيون قبل و بعد از عمل ساكشن داخل ناي روي گازهاي خون شرياني برروي بيماران بستري در بخش جراحي قلب بيمارستان شهدي دكتر فقيهي شيراز از مهرماه 1371 تا مهرماه 1372 به مدت يكسال انجام گرفته است . در مراحل اوليه ايز پژوهش از بيماران بستري در بخش جراحي قلب كه مبتلا به بيماري دريچه هاي قلب بودند آزمايش تجزيه گازهاي خون شرياني به عمل آمد و بصورت برخورداري از فشار اكسيژن شرياني از 70 ميلي متر جيوه از لحاظ ساير آزمايشها نيز بررسي ميشدند. اين آزمايشها شامل : تست عملكرد ريه ، اندازه گيري ميزان سديم ، پتاسيم و كلسيم سرم ، هموگلوبين و هماتوكريت خون بود. سپس در صورتيكه بيماران تمايل و ويژگيهاي مورد نظر جهت شركت در اين پژوهش را داشتند به صورت تصادفي در گروه آزمايش با كنترل قرار گرفته و بعد از انجام عمل جراحي قلب (تعويض دريچه يا دريچه هاي قلب ) و در شرايط هموديناميكي متعادل عمل ساكشن داخل ناي بر روش آنها انجام گرفت . انجام ساكشن براي گروه آزمايش روش هيپراكسيژناسيون هيپراينفلاسيون بود، در حاليكه براي گروه كنترل روش معمول بخش جهت ساكشن بكار گرفته شد. قبل و بعد از عمل ساكشن تجزيه گازهاي خون شرياني جهت بيمار انجام شد. در نهايت پاسخ آزمايشات بررسي شد و اطلاعات بدست آمده حاكي از اين مطلب بود كه روش مورد استفاده براي گروه آزمايش يعني دادن اكسيرن صدردصد و هيپراينفلاسيون ريه هاي بيار با هواي جازي 1/5 برابر حد معمول به مدت يك دقيقه قبل و بعد از ساكشن نه تنها از كاهش فشار اكسيژن شريان جلوگيري نمي كندباعث افزايش مي شود .P=50/
