مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي مقايسه تاثير استفاده موضعي از عسل و آنتي بيوتيكهاي رايج بر طول مدت بهبودي زخمهاي سوختگي درجه دوم كمتر از پنج درصد در مراجعه كنندگان به بيمارستان قطب الدين شيراز 1373

چكيده :

پژوهش حاضر مطالعه اي "تجربي " است كه به منظور بررسي تاثير دو روش درماني موضعي (استفاده از عمل و آنتي بيوتيكهاي رايج ) بركاهش طول مدت درمان زخمهاي سوختگي درجه كمتر از 5 درصد، مراجعه كنندگان به بيمارستان قطب الدين شيرازي صورت گرفته است . در اين پژوهش تعداد 100 بيمار زن و كودك مبتلا به سوختگي كه واجد شرايط لازم جهت شركت در پژوهش بوده اند با روش نمونه گيري آسان انتخاب شده و بطوريكه در ميان به تساوي به دو گروه شاهد و آزمايش تقسيم گرديده اند. درمان زخم سوختگي براي هر گروه به روش پانسمان بسته بطور روزانه از 4 تا 17 جلسه انجام شده است بدين ترتيب كه پس از شستشوي زخم با نرمال سيلين در گروه آزمايش 5-15 ميلي ليتر عسل خالص تصفيه نشده طبيعي برروي زخم بيمار قرار داده و در گروه شاهد از پماد نيتروفورازين استفاده شده است . قبل ، بعد و در حين درمان وضعيت زخم از نظر تورم ، ترشح و رنگ بررسي شده و در فرم مخصوص ثبت مي گرديد و در نهايت زمان بهبودي زخم كه شامل تشكيل بافت اپي تليال پوست مي باشد بطور دقيق ثبت مي گرديد. جهت تعيين ميزان آلودگي زخم قبل و بعد از درمان از بيمار كشت بعمل آمده و نتايج مقايسه شده است . جهت تعيين معني دار بودن اختلافات بدست آمده از آزمون مقايسه فراوانيها و مقايسه ميانگين ها استفاده شده است . يافته ها و نتايج اين پژوهش نشان داده است كه از نظر متغيرهاي دموگرافيك سن و جنس ، اختلاف آماري معني دار بين دو گروه آزمايش و شاهد وجود نداشته و يكسان سازي در گروه بطور صحيح انجام پذيرفته است .