31874

بررسي وابستگي حرارتي فعاليت عضلاني عضلات دست و ساعد در دانشجويان پسر 29-19 ساله دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي شيراز (سال 1373)

سروي قدسي نويسنده , دخت نيري كمان گيتي نويسنده

دانشگاه علوم پزشكي شيراز

فوق ليسانس

0

1373

فعاليت عضلاني عضلات دست , ساعد , توانبخشي , دانشگاه علوم پزشكي شيراز , دانشجويان پسر

بررسي وابستگي حرارتي فعاليت عضلاني در عضلات دست و ساعد حين انجام گريپ برروي 43 نفر دانشجوي پسر دانشكده توانبخشي با محدوده سن 29-19 سال ، وزن 82 - 55 كيلوگرم و قد 186-165 سانتيمتر انجام شد. همچنين از روش غوطه وري دست و ساعد در آب به مدت 30 دقيقه در درجه حرارتهاي مختلف 25، 20، 15، 10 درجه سانتگراد استفاده شد. و هر فرد در هر جلسه آزمايش بعنوان كنترل خود نيز مورد بررسي قرار گرفت . به منظور بررسي فعاليت عضلاني پنج فاكتور زير در نظر گرفته شدند: مدت زمان رسيدن به حداكثر نيروي ايجاد شده ، حداكثر نيروي ايزومتريك اعمال شده ، مدت زمان انقباض ممتد عضلاني تا مرز خستگي ، مدت زمان بازگشت از حداكثر انقباض به 50+از حداكثر انقباض و مدت زمان بازگشت از حداكثر انقباض به حالت اوليه . همچنين اندازه دور ساعد هر فرد در ارتباط با اين فاكتورها مورد بررسي قرار گرفت . نتايج حاصله با روش هاي آماري ... REGRESSION ANALYSIS, ANALYSIS OF VARINCE. PAIRED T.TEST 1- زمان رسيدن به حداكثر قدرت ايزومتريك در درجه حرارتهاي 25، 20، و 10 درجه سانتگراد، افزايش معني داري را نسبت به كنترل نشان داد. همچنين بين سه درجه حرارت فوق ، دماي 10 درجه سانتيگراد افزايش معني داري را نسبت به ساير گروههاي حرارتي نشان داد بعلاوه هيچگونه ارتباطي بين اندازه دور ساعد با مدت زمان رسيدن به حداكثر قدرت ايزومتريك مشاهده نشد. 2- حداكثر نيروي ايزومتريك ايجاد شده به ازاي كاهش تدريجي در دما از 25 به 10 درجه سانتيگراد افزايش معني داري را نسبت به كنترل نشان داد.

دانشگاه علوم پزشكي شيراز

فارسي