عنوان :
مطالعات آبخيزداري به منظور كنترل سيلاب و كنترل فرسايش با هدف آبخوان داري
پديدآورندگان :
محمدي ابراهيم نويسنده , ميرباقري احمد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
آبخيزداري , كنترل فرسايش , كنترل سيلاب , آبخوان داري , مهندسي عمران , مهندسي محيط زيست
دامنه موضوعي :
فني و مهندسي , علوم پايه
چكيده :
استخراج آبهاي زيرزميني جهت مصارف مختلف سبب بهم خوردن تعادل آبهاي زيرزميني مي شود. لذا مي بايد آب را به طور مصنوعي به زيرزمين تزريق نمود تا بين آب ورودي و خروجي از آبخوان تعادل برقرار گردد. با انجام عمليات آبخيزداري هم مي توان منابع آب ، خاك ، جنگل و مراتع را حفظ نمود و هم از بروز خسارات ناشي از سيل جلوگيري كرد. يكي از موارد لازم از اجراي هر گونه پروژه آبخيزاداري وجود شرايط مناسب طرح مي باشد كه اين عمل با بررسي و مطالعات اوليه انجام مي پذيرد و چنانكه در مطالعات دقت لازم بعمل نيايد. علاوه براينكه سرمايه اي عظيم به هدر رفته ، به محيط زيست صدماتي وارد آورده و نيز خطراتي براي ساكنين محدوده طرح ايجاد خواهد شد. مدل رياضي LEACHM با توجه به مشخصات حوزه آبخيز (شامل خصوصيات خاك ، ميزان تبخير محلي ، جزييات پوشش گياهي ، وضعيت توپوگرافي ، سطح آب زيرزميني و وضعيت لايه هاي زمين ) پيش بيني مي كند كه در طي يك سيل سطح آب زيرزميني چه مقدار بعلاوه مشخص مي كند كه طرح آبخيزداري در كدام حوزه آبريز قابل اجرا و مثمرثمر خواهد بود و با كنترل آب خروجي از چاهها، با توجه به ميزان آب تزريقي مي توان از عدم تعادل آبهاي زيرزميني جلوگيري نمود. در اين تحقيق مدل مربوطه افزايش سطح آب زيرزميني را 225 سانتيمتر پيش بيني كرده و با توجه به اندازه گيري سطح آب در پيزومترها در طي يك سيل 220 سانتيمتر افزايش يافته كه اختلاف موجود قابل قبول مي شود.
