عنوان :
پيش بيني سرعت و جهت بادهاي فرساينده (مطالعه موردي : منطقه زابل )
پديدآورندگان :
هادربادي غلامرضا نويسنده , ميرزامصطفي ناصر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
بادهاي فرساينده , مديريت مناطق بياباني
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
در اين مطالعه ، ضرايب همبستگي احتمال وقوع باد با سرعتهاي مختلف در هر كدام از 16 جهت بين دو دوره آماري پنج (1990-1986) و ده (1995-1986) ساله محاسبه گرديده و با مقادير موجود در جدول معني داري ضرايب همبستگي مقايسه شدند. به منظور پيش بيني سرعت و جهت باد، ابتدا پارمترهاي مقياس و شكل توزيع ويبل با استفاده از روش حداقل مربعات محاسبه گرديدند. سپس توزيع جهت باد، نسبت بيشينه به كمينه سرعت باد، و ساعتهاي داراي بيشينه سرعت باد در هر ماه تعيين و با انتخاب اعداد تصادفي ، سرعت و جهت باد به صورت ساعتي شبيه سازي گرديد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه ، با اطمينان 99 درصد مي توان از آمار خام دوره پنج ساله بجاي ده ساله در پيش بيني سرعت و جهت باد استفاده نمود. بيشترين تطابق داده هاي سرعت باد با توزيع فراواني ويبل در ماههايي مشاهده شد كه احتمال وقوع باد آرام يا انحراف معيار احتمال وقوع باد از جهتهاي مختلف كمتر از ساير ماهها بود. بيشينه وكمينه سرعت باد به ترتيب در حدود ساعت 6 صبح و 6 بعد از ظهر اتفاق افتاد. ماههاي جون ، جولاي ،آگوست ، و سپامتر بيشترين احتمال وقوع بادهاي فرساينده ( با سرعت مساوي يا بزرگتر از هشت متر بر ثانيه ) را دارا بودند. تجزيه و تحليل داده هاي سرعت و جهت باد نشان داد كه بيشترين درصد بادهاي فرساينده متعلق به جهتهاي غالب باد منطقه يعني ، شمال -شمال غربي )NNW( ، شمال غربي )NW( ، و شمال )N( بود. با اطمينان 99 درصد، توزيع فراواني ويبل مدلي قابل قبول براي پيش بيني سرعت و جهت باد در منطقه زابل بود. نتايج بدست آمده از اين پژوهش ، مي تواند به پژوهشگران و متخصصان حفاظت خاك در پيش بيني و كنترل فرسايش بادي كمك نمايد.