عنوان :
بررسي ميزان نياز به انتقال خون در اعمال سزارين
پديدآورندگان :
لهسايي مسعود نويسنده , آلبوغبيش معصومه نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
بارداري , انتقال خون , حاملگي , سزارين , بيهوشي , زن , زنان , عمل جراحي
چكيده :
از عوامل موثر بر روي خونريزي و احتمال نياز به انتقال خون را ميتوان ، نوع بيهوشي ، تعداد زايمانها و طولاني بودن مدت درد زايمان نام برد. زيرا نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه در بيهوشي عمومي ميزان خونريزي و احتمال نياز به انتقال خون را ميتوان ، نوع بيهوشي ، تعداد زايمانها و طولاني بودن مدت درد زايمان نام برد. زيرا نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه در بيهوشي عمومي ميزان خونريزي بيش از طبيعي (بيشتر از 1000 ميلي ليتر) نسبت به بي حسي نخاعي اسپينال و اپي دورال افزايش معني دار در سطح 1+ P< وجود دارد. همچنين در رابطه با خونريزي بيش از حد طبيعي در گروه چند زاهاي بيش از 5 مورد حاملگي نسبت به چند زاهاي 5-2 مورد حاملگي افزايش معني دار در سطح 5+ P> وجود دارد و در گروه چند زاهاي 5-2 مورد حاملگي نسبت به گروه نخست زاها افزايش معني دار در سطح 1+ P< مشاهده شده است . در بررسي ميزان خونريزي بيش از حد طبيعي در رابطه با مدت درد زايماني مشاهده شده كه در افرادي كه درد زايماني طولاني تر از حد طبيعي دارند نسبت به افرادي كه مدت درد زايماني طبيعي داشتند، افزايش معني دار در سطح 5+ P< وجود دارد. قابل ذكر است در مواردي خونريزي بيشتر از حد طبيعي بوده ، تركيبي از موارد فوق وجود داشته است ، لذا در رابطه با درخواست خون و انجام آزمايش كراس مچ ميتوان اين عوامل را كه سبب خونريزي بيشتري ميشوند مدنظر قرار داد. در علل مختلف سزارين بيشترين ميانگين افت هموگلوبين بترتيب مربوط به ، جدا شدن زودرس جفت ، موضع غيرطبيعي جنين ، طولاني شدن مرحله دوم زايمان و جهت سرراهي بوده است كه از 2/34 الي 1/80 گرم در دسي ليتر افت در هموگلوبين داشته اند. از نظر خونريزي حين عمل ، بيشترين ميانگين در جفت سرراهي ، موضع غيرطبيعي جنين و جداشدن زودرس جفت ديده شده است . 7 مورد از 343 سزارين يعني 2/04+كل موارد تزريق خون داشته اند...
يادداشت :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز
