مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - يافته هاي باليني ، آسيب شناسي و ميكروب شناسي در 26 بيمار نورپايي جذام

چكيده :

در اين پژوهش 260 بيمار جذامي از لحاظ الگوي باليني اختلالات عصبي و نيز وجود يا نبود باسيل هانسن در عصب بررسي شدند. از نظر سني بيشتر بيماران در گروه 10 تا 19 سال قرار داشتند (25+بيماران ) بيشترين شكايت اوليه بيماران به شكل اختلالات درك درد و حرارت ، ريزش موي پوست و هيپرتروفي عصب بود. 80+بيماران ايراني و 60+آنها مرد بودند. حس درد و حرارت بيشترين درگيري را داشت . و حس عمقي در 4+بيماران دچار اشكال بود. بيشترين مكانهاي درگيري حسي در اندامهاي تحتاني و فوقاني بود. 35+بيماران ضعف حركتي داشتند و پس از آن Claw hand در رديف دوم بود. 54+بيماران سابقه تماس با فرد مجذوم را داشتند. درگيري حسي در 60+موارد لكه اي )Patchy( و 40+به شكل پلي نوريت بود در نمونه عصبي 15+بيماران ، باسيل هانسن وجود داشت . بيشترين اختلال التروميوگرافيك در عصب اولنار بصورت كاهش سرعت هدايت حركتي عصب وجود داشت . مي توان چنين برداشت كرد كه درمان فعلي در گروه كمي از بيماران گرچه موجب پاك شدن ترشحات ابرو و بيني (و در پي آن نداشتن قدرت انتقال بيماري به ديگران ) مي شود ولي موجب ريشه كن سازي كامل باسيل از اعصاب محيطي نمي شود. از اين روي منفي شدن نمونه عصب از نظر باسيل مي تواند نشانه مهمتري نسبت به ترشحات بيني و ابرو باشد.