مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه تاثير دو روش آموزش متداول و تلفيقي بر ميزان يادگيري مهارت دادن دارو توسط دانشجويان سال اول پرستاري در آزمايشگاه فن دانشكده پرستاري و مامايي حضرت فاطمه (س )

چكيده :

پژوهش حاضر يك مطالعه تجربي است كه برروي 86 نفر از دانشجويان سال اول پرستاري دانشكده پرستاري و مامايي حضرت فاطمه (س ) شيراز، به منظور مقايسه تاثير دو روش آموزش متداول و تلفيقي بر ميزان يادگيري مهارت دادن دارو صورت گرفته است . شركت كنندگان در پژوهش بطور تصادفي بدو گروه آزمايش (41 نفر) و شاهد (39 نفر) تقسيم شدند. در گروه آزمايش ، مهارت دادن دارو به روش تلفيقي توسط پژوهشگر و در گروه شاهد درس مزبور به روش متداول ، بوسيله مدرس مربوطه تدريس گرديد. ساعات تدريس در دو گروه بكسان در نظر گرفته شد. ابزار گردآوري داده ها را آزمون كتبي جهت سنجش ميزان يادگيري ذهني ، آزمون عملي با استفاده از ليست مهارتهاي استاندارد جهت اندازه گيري مهارت رواني حركتي دادن دارو، آزمون استاندارد روزنبرگ جهت بررسي تاثير روش آموزش اجرا شده بر ميزان اعتماد بنفس نمونه هاي مورد پژوهش و همچنين پرسشنامه اي كه جهت بررسي نظرات نمونه هاي مورد پژوهش در ارتباط با روش آموزش اعمال شده تنظيم گرديده بود، تشكيل مي داد. اطلاعات بدست آمده از دو گروه تحت مطالعه ، مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت و نتايج حاكي از آن است كه در زمينه مهارت رواني حركتي دادن دارو تفاوت معني داري بين ميانگين نمرات گروه آزمايش (15/8 )X= و گروه شاهد (15/2 )X= در مرحله اول وجود ندارد ليكن در ارتباط با يادگيري ذهني مهارت دادن دارو، گروه آزمايش باميانگين 12/99 X= تفاوت معني داري را نسبت به گروه شاهد(10/42 )X= در سطح 0/0001 P= نشان داد. مقايسه اين دو متغير در مرحله يادداري بيانگر اين بود كه تفاوت معني داري بين ميانگين نمرات دو گروه وجود ندارد كه دليل اين يافته مي تواند تبادل اطلاعات بين دو گروه پس از آزمون مرحله اول باشد. تجزيه و تحليل آماري نتايج آزمون روزنبرگ تفاوت معني داري بين دو گروه مورد مطالعه از جنبه تاثير روشها آموزشي .....