عنوان :
انرژي خورشيدي قابل دسترس در ايران و مدلهاي پيش بيني كننده آن
پديدآورندگان :
جعفرپور خسرو نويسنده , كارشناس محمود نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
مهندسي مكانيك , مدلهاي پيش بيني كننده , انرژي خورشيدي , ايران
دامنه موضوعي :
فني و مهندسي
چكيده :
انرژي خورشيدي مهمترين منبع انرژي كره زمين مي باشد كه از كل انرژي دريافتي زمين در هر لحظه از منابع مختلف بالغ بر 173035 بيليون كيلو وات ساعت است . چيزي حدود 99/98 درصد آنرا انرژي حاصل از تشعشعات خورشيد وارد به زمين تشكيل مي دهد. اطلاع از اداده هاي انرژي خورشيدي نقش مهمي در برنامه ريزي ها و اجراي پروژه هاي مختلف ايفا مي كند. از جمله داده هاي مربوط به انرژي خورشيد نرخ تشعشع و ميزان دريافتي آن در نقاط مختلف است . دست يابي به داده هاي انرژي خورشيدي بكمك دو روش ميسر است . روش اول كه بهترين و قابل اعتمادترين روشها است دسترسي به اطلاعات خورشيدي از طريق داده هاي حاصل از اندازه گيري مستقيم تشعشعي امكان پذير ميگردد. در روش دوم اساس كار براستفاده از يك سري روابط و فرمولهاي تجربي - نظري استوار است كه ميزان تابش خورشيدي را بكارگيري عناصر آب و هوايي (پارامترهاي هواشناسي ) و يا عواملي مانند حركت خورشيد و عرض جغرافيايي برآورد ميكند. بعضي ازپژوهشگران سعي كرده اند با استفاده از چنين روشهايي ميزان تابش انرژي خورشيدي در روي زمين را براي اكثر كشورها و يا قاره ها ارايه دهند، ليكن فعلي براين واقعيت وقوف دارد كه ميزان اين انرژي رانميتوان با توجه به وابستگي كم و بيش آن به عوامل مختلف با يك فرمول كلي براي تمام مناطق برآورد كرد.
