كليدواژه زبان طبيعي :
بخش علوم سياسي , شكل گيري سياست خارجي , ساختارهاي داخلي , چين , 1989-1978 , تاثيرات ساختار اقتصادي , مقاطع سياست خارجي چين , نوسازي
چكيده :
آنچه در پي مي آيد، بررسي تحليل گونه اي از سياست خارجي جمهوري اسلامي خلق چين در خلال سالهاي 89-1978 مي باشد. نوشته حاضر تلاش دارد تاتبين و تشريح سياست خارجي چين را بر مبناي تاثيرات ساختار اقتصادي و نوسازي و اصلاح آن بر سياست خارجي آن كشور قرار دهد. براين اساس از طريق سه بخش اين موضوع را به بررسي نهاده است . بخش اول با ارايه طرحي تيوريك به مطالعه رابطه ساختارهاي داخلي و سياست خارجي مي پردازد. در بخش دوم از طريق مروري اجمالي بر دوره هاي اقتصادي و مقاطع سياست خارجي چين از سال 1949 تا 1978، روشنگر تاثير عميق و جامع ايديولوژي و تيوريهاي ايديولوژيك بر جهت گيريهاي سياست خارجي چين مي باشد. بخش سوم نيز با بررسي مفصل تر اصلاحات و نوسازي ساختار اقتصادي چين ، به اين نتيجه مي رسد كه جهت گيري سياست خارجي چين از سال 1978 به بعد به سوي تفاهم و گشايش با غرب بوده است . كه اين خود ناشي از شروع برنامه هاي اصلاح و نوسازي اقتصادي در داخل و نياز به كسب ملزومات تحقق برنامه مورد نظر از كشورهاي پيشرفته غربي بوده است .
