مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - شيوه تصويرسازي در شعر نوفارسي

چكيده :

تصوير انگاره ذوق شاعر و بيانگر افقهاي ديدو عواطف اوست وتنها از طريق تصويرهاست كه دستيابي به تماميت انديشه و عاطفه و شخصيت و خلاقيت هنري هر شاعر امكان پذير مي گردد. به ديگر سخن مي توان برآن بود كه دريافتهاي گوينده از هستي و ذهني كردن آنها، براي عرضه شدن ، ناگزير بايد در قالب تصويرهاي محدود به نمايش در آيد. و بدينسان است كه هر تصوير براي خود يك گستره شهودي است . شهودي كه در قالبي محدود به نام تصوير هنري نمود يافته است . از اين روي براي شناختن شاعر و محيط او راهي بهتر از بازگشتن به منشاء تصويرهايش وجود ندارد. زير او صادقانه ترين احوال به ساخت و پرداخت اين تصاوير مبادرت ورزيده است . آنچه نگارنده در اين رساله گرد آورده يكي از مباحث مقوله هاي سخن سنجي است . و مي دانيم كه سنجش سخن را به معني عام آن ممكن نيست . به عبارت ديگر نمي توان كسي را خاصي وجود داشت ، براي احتياط آنها را در اين بخش آورديم . د- منسوبات : مطلع اشعار شاعراني را كه به ظهير نسبت داده اند در اينجا به ترتيب حروف قافيه آورديم . ه تعليقات : در اين بخش به توضيح واژه هاي مشكل ، مبهمات ، اصطلاحات و برخي از ابيات پرداخته شده است . و - منابع و ماخذ: كتابها و منابعي كه در تدوين اين رساله از آنها استفاده شده است به ترتيب الفبايي در اين قسمت آورديم .