كليدواژه زبان طبيعي :
ساركوم يووينگ استخواني , پاتولوژي , استخوان , آسيب شناسي
چكيده :
آرشيو آسيب شناسي بيمارستان امام رضا(ع ) در طي يك دوره 30 ساله از فروردين 1347تا فروردين 1377 بررسي گرديد كه 22 مورد ساركوم يووينگ استخواني گزارش شده بود.بيماران بين 5 تا 38 سال سن داشتند كه ميانگين سني آنها 15/5 سال بود.جنس مذكرومونث به طور يكسان مبتلا بودند.31/8 درصد بيماران در دهه اول ،50 درصد دهه دوم و 9/09 در هر يك از دهه هاي سوم و چهارم قرار داشتند.شايعترين محل هاي ابتلا استخوانهاي دراز (50 درصد) شامل فمور(27/2درصد)و تي بيا (13/6درصد)و لگن (27/2درصد) بودند.اسلايد هاي ميكروسكوپي با سه رنگ آميزي هماتوكسيلينو ايوزين ،پاس و رتيكولين رنگ شده بودند و بر اساس كريتر هاي مورفولوژيك براي تشخيص ساركوم يووينگ بطور وسيعي بررسي شدند.به علت وجود روزت هاي حقيقي دو مورد به عنوان PNET استخوان در نظر گرفته شدند.ابتلاء نسج نرم در 85 درصد موارد در هنگام تشخيص وجود داشتند .