عنوان :
زبانشناسي مطالعه علمي زبان ، بخش دوم : زبانشناسي و خواندن
پديدآورندگان :
حق شناس علي محمد نويسنده , زارعين دولاب سعيد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
علم زبانشناسي , فريز , چارلز , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
رساله حاضر ترجمه بخش دوم از كتاب "زبانشناسي و خواندن " اثر چارلز فريز مي باشد. اين بخش تاريخچه كوتاهي از علم زبانشناسي رادر بر دارد. خود تحت عنوان "زبانشناسي : مطالعه علمي زبان " به چاپ رسيده است . در اين مقاله علم زبانشناسي در چهار مقطع از سالهاي 1875 - 1820- 1925 - 1875 - 1950 - 1925 و ده ساله آخر يعيني 1960 - 1950 بررسي شده است . در هر يك ازسه دوره اول رشد و گسترش علم زبانشناسي نوين چندين ويژگي مهم زبان بشر روشن شده كه بعدها كار زبانشناسي بر پايه آنها قرار گرفته است . تا سال 1925 پايان دومين دوره پنجاه ساله ديدگاههاي زباني زير براي زبانشناسان به صورت فرضيات عمومي در آمد كه مطالعات علمي خود را بر آن بنا نهند: 1) مهمترين ويژگي اين دوره بررسي مميزهاي آوايي يك زبان حتي زبانهاي غيرمكتوب يا زبانهاي افراد بي سواد مي باشد. از تحولات آوايي نه مي توان جلوگيري نمود و نه مي توان با مميزهاي معنايي و يا انتخاب آگاهانه افراد به آن كمك كرد. نظم اين تحولات آوايي اين امكان را بوجود مي آورد كه بتوان قبل از اينكه نمونه هاي اصلي واژگان را پيدا كنيم شكل دقيق آنها در يك گونه زباني پيش بيني كنيم . 2) چندمعنايي واژگان امري طبيعي استز عجيب 3) همه كيفيتهاي نهفته آواها و لهجه هاي زبانها را مي توان از روي انواع ارتعاشاتي كه ويژگيهاي اگوستيكي آنها را مي سازد تجزيه و تحليل كرد.
