عنوان :
زمين شناسي و پترولوژي مجموعه سنگهاي آذرين و دگرگوني گنبد نمكي گچين (بندرعباس )
پديدآورندگان :
درويش زاده علي نويسنده , جعفري صدر عبدالرضا نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
زمين شناسي , پترولوژي مجموعه سنگهاي آذرين , سنگهاي دگرگوني گنبد نمكي , بندرعباس
چكيده :
گنبد نمكي گچين در 35 كيلومتري ، جنوب غربي بندرعباس واقع شده است . قدميترين سنگهاي ناحيه را سنگهاي تبخيري ، رسوبي و آتشفشاني تشكيل مي دهد كه به سازند هرمز موسوم شده و سن آنرا در حال حاضر به كامبرين زيرين نسبت مي دهند، كه در هسته گنبد رخنمون دارد و گرداگرد آنرا رسوبات سازندهاي جوان (ميشان و آغاجاري ) در برگرفته است . قديميترين واحد سنگي در اين ناحيه طبقات نمكي است كه بتدريج بسمت بالا توسط ماسه سنگ ، آهك ، دولوميت جلبك ساز و توف و توفيت پوشيده مي شود. در ميان اين رسوبات سنگهاي آذرين اسيدي و بازيك دروني و بيروني ديده مي شود كه بنظر مي رسد همزمان با رسوبگذاري سازند هرمز به محيط رسيده وسرد شده اند. آنچه كه اكنون بصورت قطعه قطعه و بلوكهاي بزرگ در درون نمك ديده مي شود. بعد از تشكيل ، در زير 7 تا 8 هزار مترو يا بيشتر از رسوبات قاره اي و دريايي حوضه رسوبي زاگرس مدفون شده است . همين عامل و عوامل ديگري همچون حرارت ، نيروي شناوري نمك ، Buoyancy و تكتونيك زاگرس در مدت زمان طولاني سبب مي شود كه اين رسوبات پس از طي مراحل ديا پيري به سطح رسيده و درميان رسوبات جوان رخنمون پيدا كند. همبري سازند هرمز در گنبد نمكي گچين بارسوبات سازندهاي جوان بعلت طبيعت رسوبات سازند هرمز واضح و مشخص است . گنبد گچين كم و بيش مدور و ناهموار است و در دو قسمت بسيار ناهمسان و مشخص دارد كه از نظر جنس ، چگونگي تشكيل و سن با هم تفاوت اساسي دارند. در بخش شمالي گنبد كه مرتفع ترين قسمت گنبد نبز هست براثر حركات گسلهاي جوان در پاي دامنه سازندهاي ميشان و آغاجاري برجسته تر شده اندو در بخش مركزي بعلت انحلال طبقات نميك پست و فرو افتاده است . از مطالعه سنگهاي آذرين درون گنبد چنين استنباط مي شود كه به دو دسته سنگهاي بازيك و اسيد قابل تقسيم هستند.
