مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي جغرافيايي منطقه ورامين از بعد كشاورزي

چكيده :

دشت ورامين سرزمين حاصلخيزي در شرق مي شدند بر خلاف عرف كشاورزي كه به زراعت بهاره مبدل شده اند زيرا به علت فقدان آب رود در فصل پاييز براي زراعت كشت آنها تقريبا در زمستان آغاز مي شود كه ديگر تهران نياز چنداني به آب ندارد و بارندگي فصلي شروع شده اند بديهي است كه اين گونه زراعت ها فقط از روي ناچاري انجام مي شود زيرا خارج از تقويم زراعي است و با محصولي ناچيز خواهد بود. به علت كمبود آب ، كشاورزان زراعت هاي با ارزشي چون چغندرقند، پنبه ، گندم ، و جو را يا رها كرده و يا سطح كشت آنها را به حداقل رسانده و به ناچار به كشت محصولاتي چون طالبي ، گوجه ، بادمجان و خيار اقدام كردند، آن هم در مساحت هاي كوچك و با استفاده از آب زيرزميني اما هر چه وضع آب بدتر مي شود كشاورزان به فكر كاشتن محصولاتي مي افتند كه به آب كمتري نياز دارد تا با حداقل رسانده و به ناچار به كشت محصولاتي چون طالبي ، گوجه ، بادمجان ، و خيار اقدام كردند. آن هم در مساحت هاي كوچك و با استفاده از آب زيرزميني ، اما هر چه وضع آب بدتر مي شود، كشاورزان به فكر كاشتن محصولاتي مي افتند كه به آب كمتري نياز دارد تا با حداقل آب و سطح كشت بتوانند حداكثر محصول و درآمد را داشته باشند. براين اساس تقريبا مي توان گفت كه در سالهاي اخير هر سال چند درصد برسطح كشت گلخانه اي افزوده مي شود. زيرا كشاورزان دريافته اند كه با اين زراعت (گلخانه اي ) هم مصرف آب خيلي كم مي شود.