چكيده :
در اين رساله مناسبات و مواضع متفكران و علماي شيعه با حكومتهاي وقت و نيز معناي مطلق حكومت در نظر آنها مورد بحث قرار گرفته است. براين اساس تالش شده است تا نشان داده شود كه اوال حكومتگران به داليلي خود از ايجاد ارتباط حمايتگرانه و دست كم غيرخصمانه با علماي شيعه استقبال مي‌كردند ثانيا علماي شيعه نيز ظاهرا در كنار آموزه‌هاي فقهي خود همواره بنا به داليلي مصمم به داشتن روابطي بعضا توام با همكاري و الاقل غيرخصمانه با سالطين بودند...
