عنوان :
ويژگي هاي افعال در گويش نهاوندي
پديدآورندگان :
فهيم منصور نويسنده , حق شناس علي محمد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
بررسي فعل , زبان وزبانشناسي , دستور زبان فارسي , نهاوند , گويش نهاوندي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
پژوهش حاضر به بررسي فعل در گويش نهاوندي پرداخته است .شهرستان نهاوند از توابع همدان مي باشد. گويش اين منطقه عميقا تحت تاثير گويش لري ، لكي و كم و بيش كردي قرار گرفته است . بررسي اين گويش نشان داده است كه در آن مصدر دو صورت متمايز از هم دارد. صورتي از آن به شكل مصدر فارسي معيار و صورت ديگر آن داراي نشان مصدري -a/ / است كه به ستاك گذشته اضافه مي شود. ستاك گذشته داراي سه نشان -es/,/t/,/-d/ / است . مصادري كه به عنصر esa/ / ختم مي شوند معادل "يدن " در گويش رسمي است . مصادري كه به -ta و -da/ / ختم مي شوند به ترتيب معادل "تن " و "دن " فارسي معيار هستند، مانند: لوليدن Lulesa رقصيدن raqsesa خوردن xorda بودن biya مصدر خوابيدن با وجوديكه مختوم به "يدن " است ولي -esa/ / در پايان ندارد زيرا از ريشه خفتن گرفته شده نه از ريشه خوابيدن . در گويش نهاوندي -es/ / نشان مجهول و -ena نشان تعدي و سببيت است . ريخته شد rextes ، ترسانديم tarsenaym در اين گويش فرمول ساختماني زمانها بشرح زير است : 1) زمان حال ساده : شناسه حال + ستاك حال + پيشوند مي كنم mo-kon-em 2) زمان گذشته ساده : شناسه فعل + ستاك گذشته فعل رقصيدم raqses-em 3) ماضي نقلي : شناسه فعلي + ستاك گذشته خورده ام xord-am لوليده ام lules-am بوده ام biy-am 4) گذشته استمراري : زمان گذشته ساده mi/mo/me + مي آوردم mi + everdem .... miyardem 5) حال استمراري : زمان حال ساده + زمان حال فعل داشتن مخندم ....
