مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - اثر عناصر اقليمي بر بيابان زايي منطقه گرمسار

چكيده :

منطقه گرمساردر حاشيه شمال غربي دشت كوير بين 40 34 الي 30 35 عرض شمالي و بين 52الي 53 طول در فاصله 90 كيلومتري شرق واقع و بر اساس معيارهاي اقليم شناسايي جون گوپن ،دمارتون ، آمبرژه ، سيليانينوف ، جزو مناطق فوق العاده خشك قلمداد مي گرد. گرچه عواملي چون سنگ ، آب . خاك و مورفولژي زمين در پيدايش و تحول اين خشكي دخالت داشته اند. ولي تمامي اين فرآيندهادر ارتباط متقابل با عناصر اقليمي و پارامترهاي وابسته (تشعشع ، دما، بارش ، تبخير، توق ...)بوده كه خود توسط عوامل سطح عوامل سطح بالاي جو كنترل مي شوند. اكوسيستم خشك منطقه گرمسارفوق العاده حساس و آسيب پذير بوده و با كمترين دخالت انسان تخريب مي گردد. و از اين مرحله آثار تشديد بيابان آغاز مي گردد. بر همين اساس ، پس از آگاهي بياياني بودن منطقه و بررسي تاريخي آن ، ضمن جمع آوري منايع و ماخذ، داده هاي اقليمي ايستگاه گرمسار در يك دوره 32 ساله آماري و ايستگاههاي مجاور منطقه نظير ايستگاههاي بنكوه ايوانكي ، طفان سمنان جهت روند بيابان زايي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . پس از بررسي داده عاي اقليمي ايستگاههاي مورد بحث و مواريث اقليمي ور كنار متون تاريخي ، بيابانهاي منطقه مورد مطالعه روند تشديدي داشته است ....