مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي تحليلي آثار پرلاكتين در سرطان سينه

چكيده :

با وجود اثبات نقش پرلاكتين در توسعه و رشد تومورهاي پستاني در جوندگان آزمايشگاهي بايد گفت پاتوبيولوژي تومور و خصوصيات ميزبان در حيوانان با انسان تفاوت دارد. تضعيف ترشح پرلاكتين توسط بوموكريپتين در جوندگان اثر زيادي در جلوگيري از پيشرفت و رشد تومور پستاني دارد وليكن مصرف برموكرپتين در انسان بشدت موشها بر رشد سرطان سينه موثر نيست . عموما پيشرفت سرطان سينه قبل از ايجاد، زخمهاي سرطاني بوجود آمده كه احتمالا نتيجه اي از اثر پرلاكتين و استروژن است . شواهدي وجود دارند كه استروژن سبب آزاد شدن پرلاكتين از غده هيپوفيز مي شود و اثرات آنرا روي بافت پوششي افزايش مي دهد. در حدود 20+از بافتهاي سرطاني سينه داراي گيرنده هاي پرلاكتين هستند. سطح بالاي پرلاكتين در مبتلايان باعث افزايش 2 برابر در خطر سرطان سينه مي گردد و احتمالا با اثر بر سنتز DNA داراي چنين خصوصيتي خواهد شد. نسبت به پيشرفت سرطان سينه دارند 1 بوده است . در مبتلايان به سرطان سينه پيشرفته و متاستاتيك سطح پلاسمايي پرلاكتين بنحو چشمگيري افزايش يافته ، در اين گروه از بيماران احتمال پاسخ به درمان اندوكربني و شيمي درماني كمتر ميباشد. ميزان پرلاكتين در بيماراني كه به درمان پاسخ نمي دهند بالاتر بوده است كه در نتيجه آن مي توان پرلاكتين رابعنوان نشانه اي از پيشرفت بيماري در نظر گرفت . ممكن است پرلاكتين اثر ديگر هورمون ها را روي رشد تومروهاي سينه تنظيم كند. در كل مي توان بيان داشت كه افزايش پرلاكتين در كارسينوم علت عدم تاثير آن بر ناودان گوسفند مي تواند بعلت عدم حساسيت ناودان گوسفند به هورمون و احتمالا فقدان گيرنده هاي خاص آن در ناودان گوسفند باشد. با اين حال علت اساسي آن هنوز مشخي نگرديده است .