35536

واجشناسي باليني (بخش 6،5) نويسنده پاملاگرون ول

حق شناس علي محمد نويسنده , سلطان آبادي هداك اواكم نويسنده

دانشگاه تهران

فوق ليسانس

67

1365

كودكان , زبان و زبان شناسي , واجشناسي باليني , نظريه مشخصه مميز , واجشناسي زايشي , گرون ول ، پاملا

علوم انساني

رساله حاضر ترجمه بخش هاي 5 و 6 از كتاب "واجشناسي باليني " است . در اين فصول نويسنده سعي دارد كه باكمك گرفتن از تجزيه مشخصه مميز و نيز واجشناسي زايشي راه حل هايي را جهت رفع اختلال گفتاري در كودكان ارايه نمايد. نظريه مميز و تجزيه و تحليل در اصل ازتجزيه واجي سرچشمه گرفته و همانند واج يك مفهوم مجرد و نظري است كه در تجزيه و تحليل واجي الگوهاي تلفظ بكار گرفته مي شود. اولين سيستم مشخصه مميز كه به لحاظ نظري يكدست بود توسط ياكوبسون ، فانت و هله در سال 152 پيشنهاد گرديد كه مشتمل بر 12 مشخصه مميز فيزيكي بود. سيستم هاي جديدتر (چامسكي و هله 1968، ليدفوگد 1971- 1975) بيشتر براساس ابعاد توليدي مورد توصيف قرار گرفته است . سيستم مشخصه توليدي بر سيستم مشخصه فيزيكي مرجح است ، زيرا به جنبه آوايي كه يك بالين شناس مي تواند با آن در رابطه با روشهاي درماني كار كند نزديكتر است . تنها جنبه نظريه مشخصه مميز كه اختلاف نظر در مورد آن نيست حقيقت غيرقابل انكاري است مبني بر اينكه چهار چوب تجزيه آوايي يا واجي اين امكان را فراهم مي سازد كه واجها را به دسته ها و يا طبقات طبيعي كه خواص مشتركي را دارا هستند گروه بندي نمود. اين جنبه از نظريه به سادگي قابل اعمال براي داده هاي اختلال گفتاري بوده و از نقطه نظر باليني بيشترين اعتبار را دارد.

دانشگاه تهران

فارسي