عنوان :
ساختمان صفت در زبان فارسي
پديدآورندگان :
زرگر ناهيد نويسنده , صادقي علي اشر ف نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
ساختمان صفت , زبان فارسي , دستور زبان فارسي , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
موضوع اين رساله بررسي صفت و نقش آن در زبان فارسي امروز است كه براساس صفات استخراج شده از كتابهاي "حاجي آقا" نوشته صادق هدايت و "نسيم " نوشته حجازي بدست آمده است . در اين پژوهش بيشتر به جنبه صوري و ساختماني صفت توجه شده و ميزان تشخيص صفت از اسم و قيد، ملاك هاي نحوي و نه صرفي مي باشد. طبق اين بررسي صفت عنصري است كه قبل يا بعد از اسم واقع شده و آنرا مشخص و محدود مي سازد. صفت در زبان فارسي از نظرساختمان بر چهار قسم است : صفت ساده يا بسيط مانند لباس زيبا، صفت مشتق ماننده خواهشهاي ديوانه وار، صفت مركب مانند صورت حق بجانب ، و صفت گروهي مانند مرد از كار افتاده . در زبان فارسي صفت صرف پذير نيست و با موصوف خود از نظر شمار و جنس مطابقه نمي كند. در زبان ادبي صفتي كه از اصل عربي باشد و اسمي را توصيف كند كه ريشه عربي داشته باشد. بنابر قوانين دستور زبان عربي با موصوف خود مطابقه مي كند، مانند حكمت كامله . گاهي نيزتعليق بين اسم و صفت در لغاتي كه ريشه عربي ندارند صورت مي گيرد مانندنامه شكواييه . صفت گاهي نشقش اسم را بازي مي كند. اسم نيز در جمله جاي صفت را مي گيرد و نسبت به اسم ديگر در حالت وصف قرار مي گيرد بشرط آنكه هر دو اسم در مصداق يكي باشد، مانندپيراهن اطلس ، اين نوع صفت را وصف اسمي مي گويند.
