كليدواژه زبان طبيعي :
زمين شناسي , دهدز(جنوب غربي ايران ) , زمينساخت شناسي , چينه شناسي , سازندها(زمين شناسي ) , چين ها(زمين شناسي ) , گسل ها , زاگرس , زلزله شناسي , بخش زمين شناسي
چكيده :
گستره دهدز، واقع در ميانه رشته كوههاي زاگرس ، و بخشي از زاگرس مرتفع و زاگرس چين خورده را در برمي گيرد. اين منطقه فشردگي زيادي را متحمل شده و واحدهاي سنگي كامبرين تا عهد حاضر را در آن مي توان ديد. روند ساختاري پهنه ، شمال باختري - جنوب خاوري است و از روند كلي زاگرس پيروي مي نمايد اما در بخش باختري آن ، در اثر حركت راست گرد گسله پي سنگي ايذه (هنديجان ) چرخشي در آن ديده مي شود. اين منطقه داراي ستيغهاي بلند و دره هاي ژرف است . برخاستگي زياد تاقديسها و تناوب سازندهاي نرم و سخت موجب گرديده است كه توده هاي بزرگ و كوچك سنگ آهكي ، تحت اثر نيروي ثقل به طرف پايين حركت نمايند و ساختهاي فروريزشي ثقلي ، همچون ورقه هاي لغزشي ، كلاهكها و سقف و ديوارها را به وجود مي آورند. تاقديسهاي پهن و گسترده ، و ناوديسهاي باريك و فشرده بازتابي از سبك چين خوردگي موازي اند، اين سبك تركيبي از دو ساز و كارخمشي - لغزشي و سطح خنثي است . كاركرد ساز و كارخمشي - لغزشي به صورت لغزش در سطوح لايه بندي و كاركرد سطح خنثي به صورت فشردگي در كمان داخلي و كشش در كمان خارجي چينها ديده مي شود. مجموعه يك سيستم داندگي فلسي شكل پسرو را تشكيل مي دهند، همراهي مي نمايند. از جنوب باختري به سوي شمال خاوري بر تعداد و اهميت اين گسله ها افزوده مي گردد. گسله فشاري كوه گره (گسله زاگرس مرتفع ) بزرگترين و به گمان قديمي ترين آنها مي باشد. اين گسله در زمان كرتاسه بالايي شروع به فعاليت نموده و موجب تغييرات شديد رخساره اي گرديده است . برخي ديگر از گسله ها بسيار جوان و كاري )Active( مي باشند و به نظر مي رسد كه حركت و جابجايي پوشش رسوبي در امتداد گسله هاي جنبايي كه در زير تاقديسها پنهان شده اند، عامل بسياري از زمين لرزه هاي زاگرس باشد.
