كليدواژه زبان طبيعي :
برنامه ريزي آرماني , سيستم اتوبوسراني , رياضي كاربردي , فارس , شيراز , محيط زيست , رياضي و آمار , حمل ونقل
چكيده :
ابتدا در اين تحقيق مدل برنامه ريزي خطي جهت تعيين تعداد اتوبوسهاي مورد نياز در ساعات مختلف روز ارايه شده است و سپس با استفاده از نتايج حاصل از اين قسمت و به كارگيري برنامه ريزي آرماني تعداد اتوبوسهاي لازم كه بايد به هر خط تخصيص داده شود و نيز كمبودها و مازادهاي خطوط در ساعات مختلف روز تعيين گرديده . سپس با به كارگيري نتايج حاصله از قسمت دوم بمنظور تخصيص بهينه اتوبوسهايي كه در آينده به سيستم وارد مي شوند به خطوط موجود اولويت داده شده است و نهايتا با استفاده از برنامه ريزي حمل ونقل پيشنهاد شده است اتوبوسهاي مازاد در هفت پايانه اصلي بعنوان مبادي مستقر گردند تا اينكه بر حسب اولويت تعيين شده در دوره هايي كه خطوط با كمبود مواجه مي باشند به آنها تخصيص داده شوند.
