عنوان :
گويش يهوديان همدان در زبانهاي باستاني
پديدآورندگان :
فره وشي بهرام نويسنده , سهيم هايده نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
دستور زبان ايران , زبان و زبانشناسي , گويش يهوديان همدان , زبان راجي , ساختمان فعل , بررسي آوايي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
بررسي گويش يهوديان همدان موضوع رساله حاضر است . اين گويش مانند ساير گويش هاي يهودي (غير از كردي و گويش يهوديان رضاييه ) بوده و مانند آنها از زبانهاي راجي محسوب مي شود. بخاطر حفظ اصالت بيشتر و رعايت ريزه كاريهاي فونتيكي ، لهجه يهوديان همداني ساكن تهران كه به همان صورت 40-30 سال پيش باقي مانده ملاك عمل قرار گرفته است . اصولا در مورد كليه واج هاي اين گويش اين اصل صادق است كه گويشوران اين لهجه تحت تاثير موقعيت ها و عقايد اجتماعي خود، هنگام صحبت دهان خود را زياد باز نمي كنند. بهمين دليل اصوات و بخصوص واكه ها در اين گويش در مقايسه با گويش فارسي تهران بسته ترند.در ميان واكه ها، واكه e/ / در واژگان اين گويش بيشتر از واكه هاي ديگر كاربرد دارد. در بيشتر موارد a/ / فارسي در اين گويش به e/ / تبديل مي شود aa/ . / علامت يك واحد صوت است و در فارسي تهران مشابه آن وجود ندارد. اين آوا ماننديك a/ / است كه با يك بستواج چاكنايي خفيف ادا مي شود. اين آوا با a/ / تمايز معنايي ايجاد نمي كند a/ . / در واقع a/ / بسيار بسته است و تقريبا بين a/ / و e/ / مي باشد. واكه غنه ... در كلمات معدودي مثل ... وجود دارد (علت غنه شدن آن حذف n/ / است . اين واكه در فارسي تهران معادلي ندارد. در ميان نيم واكه ها w/ / مانند w/ / انگليسي با "و" عربي تلفظ مي شود. در ميان هموخوانها h/ / تلفظي همانند "ح " عربي دارد و n/ / بجز يك مورد تفاوتي با n/ / تهران ندارد. تفاوت آن اين است كه بين يك واكه و همخوان بدون آنكه ماقبل خود را كاملا غنه كند كاملا مشخص ادا نمي شود.
