شماره ركورد :
36154
عنوان :
Contrastive analysi زبانهاي فارسي و فرانسه
پديدآورندگان :
قريب معصومه نويسنده , محسني شبستري رضا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
رشته :
فوق ليسانس
تعداد صفحه :
136
سال انتشار :
1355
كليدواژه زبان طبيعي :
زبان فارسي , زبان فرانسه , زبان و زبان شناسي , آواشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
مقايسه دو زبان فارسي و فرانسه در سطح آوايي موضوع پژوهش حاضر است . اين مقايسه نشان داده است كه زبان فرانسه داراي 18 همخوان و 10 واكه دهاني و 3 واكه غنه است . واكه هاي دهاني با مشخصات پيشين / پسين و بازي / بستگي و واكه هاي غنه با مشخصات غنه ، لبي و پيشين / پسين طبقه بندي شده اند. در زبان فارسي و فرانسه ديفتانگ وجود ندارد، در حاليكه در فرانسه قديم نه تنها واكه هاي دوتايي بلكه واكه هاي سه تايي نيز وجود داشته است . همخوانهاي زبان فرانسه در پاره اي از موارد با همخوانهاي زبان فارسي اختلاف دارند. بعنوان نمونه بستواجهاي بيواك k/, /t/, /p/ / بر عكس فارسي نفسي (دمشي ) نيستند. ساختمان هجا در فارسي )C(v )c( c و در زبان فرانسه در نوع هجاي باز داراي ساختمان VC1,C1v,Vc1,CV مي باشد. ماهيت آهنگ در زبان فارسي زير و بمي است . نقش نحوي و عاطفي نيز دارد. در زبان فرانسه آهنگ در سطح جمله ، جمله هاي خبري ، پرسشي و امري توليد مي كند. آهنگ نقش عاطفي ، مرزنمايي ، و تمايزدهندگي دارد. بعلاوه سلسله مراتب واحدهاي نحوي را نيز نشان مي دهد. در فرانسه در حدود 100 نوع مختلف جمله با آهنگ متفاوت مي توان مثال زد كه فقط 12 نوع آن نقش متمايز دهندگي دارد. واحد تكيه بر در فارسي واژه ، گروه و جمله است و ماهيت تكيه ارتفاع صوت است كه اغلب با كمي شدت و ديرش نيز همراه است .
يادداشت :
دانشگاه تهران
زبان :
فارسي
لينک به اين مدرک :
بازگشت