عنوان :
ترجمه فارسي نو اثر پروفسورلنتس
پديدآورندگان :
صادقي علي اشرف نويسنده , داوري آشتياني حسين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
لنتس , ترجمه , زبان و زبانشناسي , زبان فارسي , فارسي نو , ساختواژه
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
فارسي نو اصطلاح علمي رايج در مغرب زمين است كه به زباني كه خود گويندگانش آنرا زبان فارسي مي گويند اطلاق مي شود. زبان فارسي استواري خود را در قرن دهم و يازدهم ميلادي در شمال شرقي ايران بوسيله نويسندگان كلاسيك قديم بدست آورده است . در خصوص تغييراتي كه زبان ادبي فارسي نو در جريان بيش از هزار سال تكامل خود پيموده ميتوان قبل از هر چيز از چگونگي واژگان آن نام برد. در كنار آن ميتوان تمايل به ساده شدن صوري زبان كه از ويژگيهاي بارز فارسي ميانه بوده بخوبي مشاهده كرد. بطور كلي تغييرات صرفي آواها بسيار كم است . مسايل سيستماتيك اين زبان نشان مي دهد كه : 1) زبان فارسي امكانات محدودي از نظر صوري دارد. انواع واژه ها بر اساس نقش دستوري از هم متمايز مي شوند. 2) لغات و عناصر سازنده آنها داراي قابيلت انعطاف قوي هستند. 3) در قرار گرفتن يا نگرفتن عناصري براي شناسايي ساختمان واژه و نقش آن آزادي بسياري وجود دارد . بعلت نبودن نشانه اضافه در چاپ و نوشتن درك صحيح مفهوم بستگي به عادت خواننده دارد. از نظر مورفولوژي تعيين يك مرز مشخص ميان تركيب هاي فوري و ضعيف از كارهاي بسيار مشكل محسوب مي شود و اين موضوع بويژه در مقياس وسيعي در ارتباط بين اسم و فعل كمكي معتبراست .
