كليدواژه زبان طبيعي :
زبان فارسي , قواعد واژ - واجي , دستور زبان فارسي , زبان و زبانشناسي , تيوري گشتاري , بررسي فعل
چكيده :
در اين رساله توزيع گونه هاي فعل هاي با قاعده و بي قاعده در زبان فارسي و قواعد واژ - واجي حاكم برآ نها بر مبناي تيوري گشتاري مورد پژوهش قرار گرفته است . حوزه پژوهش صرفا در مورد گونه هاي فعل در زمان ماضي مطلق و شكل حال يا امري و بدون در نظر گرفتن شخص و شمار مي باشد. در مورد توزيع گونه هاي ستاك فعل هاي با قاعده و بي قاعده به نكات زير بايد توجه كرد: 1) فعل هاي با قاعده فارسي به واج هاي I,r,n,s,z,t,c,g,j,m,s,b,p,v,h ختم مي شوند. ستاك گذشته اين بن فعل ها نمي تواند دو همخواني از تركيب هر يك از واج هاي فوق و دو گونه d/,/t/ / را پس از واكه هاي بلند محدود مي كند. بنابراين نشان ستاك گذشته در اين گونه بن فعل ها id مي باشد كه i/ / پيش از d/ / و پس از واج هاي مذكور بنظر مي رسد بدليل هماهنگي واكه و همخوان ظاهر شده باشد. 2) در برخي از ريشه ها فعل گشتار حذف i طبق فرمول زير عمل مي نمايد و صورت d/ / را پديد مي آورد. 3) در پاره اي از فعل ها قاعده زير عمل مي كند. در اين قاعده واك رفتگي سبب پيدايش گونه مي گردد، كه بهر حال بافت آوايي عامل پيدايش t/d/,/t/ مي گردد. ... 4) براي گونه ad بدليل بسامد كم مي توان فهرست واژگاني داد يا آنراگونه گويشي پنداشت كه گونه هاي ديگر آن با i/ / همراه است .