كليدواژه زبان طبيعي :
گويش قوچاني شهر كهنه , قوچان , بررسي دستوري , بررسي آوايي , زبان فارسي , زبان و زبانشناسي , مشهد , صرف فارسي معيار
چكيده :
رساله حاضر ساخت آوايي و صرفي فارسي معيار و فارسي قوچاني را مورد مقايسه قرار داده است . شهرستان قوچان يكي از شهرهاي شمال شرقي استان خراسان است . اولين بار در زمان فتحعلي شاه قاجار از "قوچان " نام برده شده است كه منظور قوچان قديم (در سه فرسخي قوچان فعلي ) است كه در اوايل قرن سيزدهم هجري قمري در اثر زلزله از بين رفته و اكنون به صورت يك آبادي به نام شهر كهنه باقي مانده است . گويش فارسي شهر كهنه اصيل تر از فارسي قوچاني جديد مي باشد و همين امر سبب شده است كه مبناي كار اين رساله واقع گردد. از ويژگيهاي اين گويش وجود برخي از آوها و واژگان كردي ، تركي ، مفعولي و روسي در آن مي باشد. از نظر آوايي ، فارسي قوچاني كليه واجهاي فارسي معيار را دارا مي باشد. افزون برآن صامت ... به عنوان واجگونه اي از q و مصوتهاي y با توصيف واجي پيشين ،گرد، بسته و ... باتوصيف واجي پيشين ، گرد، نيم افراشته نيزدر اين گويش وجود دارد. دو مصوت نامبرده به تدريج تحت تاثير فارسي معيار به واجگونه هايي از مصوت u تبديل شده اند. مصوت بلند ... (ياي مجهول ) در بعضي از واژه ها به تدريج جاي خود را به مصوت مركب مي دهد مانند sib.... seb )seyb( : در تقابل با گرسنه sir .... ser )seyr( مقايسه واژگان اين گويش با وژاگان معيار نشان مي دهد كه بعضي از واجهاي اين گويش معادل واجهاي ديگري در فارسي هستند.
