عنوان :
انواع بيخوابيها در ايران و معالجه آنها.
پديدآورندگان :
هدايت نويسنده , مير فندرسكي رضا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز: دانشكده پزشكي و داروسازي و آموزشگاه عالي پرستاري
كليدواژه زبان طبيعي :
پزشكي , انواع بيماريها در ايران , معالجه بيخوابيها
چكيده :
اختلالات مرضي خواب شامل دو دسته اصلي يكي افزايش خواب و خواب آلودگي و ديگري كاهش خواب يا بيخوابي است . اشكال مرضي ديگر وجود دارد كه به طور كلي تحت عنوان خواب ناقص و گسسته ناميده مي شود و شامل سومنامبوليسم يا راه رفتن در خواب و سومينلوكسيم يا صحبت كردن در خواب ميباشد. تعريف : بيخوابي به معني و مفهوم تحت اللفظي آن يعني فقدان كامل خواب نبوده بلكه شامل كليه اختلالاتي است كه در شرح خواب - مدت و عمق آن و بيدار شدن از خواب به وقوع مي پيوندد و به سه فورم عمده زير ديده ميشود. 1- بيخوابي هاي فاز اول خواب يا مرحله به خواب رفتن 2- بيخوابيهاي فاز دوم خواب يا طول خواب 3- بيخوابيهاي فاز سوم خواب يا مرحله بيدار شدن . علل بيخوابي : هر عاملي كه مانع انتشارمنع خواب آور و يا اينبيسيون مولد خواب در مغز گردد. باعث بيخوابي ميشود. بنابرين بيخوابي ممكنست معلول علل محرك خارجي مانند شرايط نا مساعد محيط خواب و غيره و يا علل مرضي داخلي - عصبي - رواني باشد. درمان بيخوابيها: درمان سمپتوماتيك بيخوابيها با داروهاي خواب آور به عمل مي آيد. داروهاي خواب آور يا هيپنوتيك ها: 1- خواب آورهاي قديمي ركلاسيك : الف - بروموردوسديم ب - بروموردوكلسيم ج - بروموردوكامفر(كامفرمنوبرومه ) د - هيدرات دوكلرال ه - املاح كلسيم 2- دسته باربيتوريك ها الف - باربيتوريك هاي با اثر سريع ب - باربيتوريكهاي با اثر متوسط ج - باربيتوريكهاي با اثر طولاني 3- دسته داروهاي خواب آور جديد اين داروهاي جديد خواب آورهاي سنتتيك و مصنوعي غير باربيتوريك ميباشد كه بعضي از آنها در بيخوابيهاي ساده و عده ديگر كه داراي اثر خواب آور بيحس كننده مقوي ميباشد در حالات تحريكي شديد به كار ميرود.
