عنوان :
ضايعات نخاعي در شكستگي - در رفتگي هاي مهره هاي گردني
پديدآورندگان :
فرزان نيا اكبر نويسنده , جلالي احمد رضا نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
پزشكي , ضايعات نخاعي , شكستگي , در رفتگي , مهره هاي گردني , تروما , اعصاب
چكيده :
آسيب مهره هاي گردني و طناب نخاعي از شايعترين علل مرگ و مير و ناتواني بدنبال تروما هستند كه اكثر موارد ناشي از حوادث وسايط نقليه مي باشند. اين ضايعات اغلب در جوانان و مردان بوجود مي آيند و ساده ترين و پركاربردترين روش تشخيص گرافي ساده مي باشد. مكانيسم مهاي گردني عبارت اند .1 - هيپرفلكسيون 2 - فلكسيون همراه با روتاسيون . 3 - هيپر فلكسيون همراه با كمپرسيون . 4 - اكتانسيون كه شايعترين مكانيسم مي باشد. شايع ترين سطوحي كه آسيب مي بيند قسمت مياني و تحتاني گردن مي باشند كه متحرك ترين و قابل انعطاف ترين قسمتهاي ستون مهره هستند. آسيبهاي ناقص نخاعي شايعتر از آسيب هاي كامل نخاعي مي باشند. در برخود با بيماران دچار آسيب هاي گردني براي جلوگيري از پيشرفت ضايعات عصبي ، بايستي آسيب ها بي ثبات در نظر گرفته شوند. مگر اينكه خلافش ثابت شود. بايد اقدام به بي حركتي گردن نمود و بعد از تشخيص نوع ضايعات در صورت لزوم اقدام به تراكش گردني نموده و درمان دارويي با متيل پردنيزولون را در 8 ساعت اول بعد از آسيب شروع كرد. در صورت وجود اند يكاسيون نيز بايد اقدام به جراحي نمود. در بيماراني كه دچار ضايعات عصبي شده اند اقدامات توان بخشي نقش مهمي در بهبود وضعف اين بيماران دارند.