عنوان :
سبك شناسي در زبان ارمني
پديدآورندگان :
بابوميان سارو نويسنده , اراكليان آ نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
زبان ارمني , سبك ادبي , سبك علمي , زبان فارسي , زبان و زبان شناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
سبك عبارت است از تحقيق ادبي نوعي ادارك در جهان كه خصايص اصلي محصول خويش (نظم و نثر) را مشخص مي سازد دانشي كه از مجموع جريان هاي سبكي مختلف يك زبان بحث مي كند، سبك شناسي ناميده مي شود. سبك شناسي در زبان ارمني از منابع زباني ارمني چون گرابار (زبان قديم ارمني ) زبان ارمني قرون وسطي ، زبان ارمني جديد (ارمني شرقي و غربي ) زبان محاوره اي ، گويشها و زبان عاميانه استفاده مي كند. اختلاف شيوه بيان در سبك شناسي "واريانت " ناميده مي شود. ارزيابي واريانت ها به عهده سبك شناسي است . در سبكهاي مختلف مترادفهاي بخصوصي بكار مي روند كه در اصطلاح به آنها مترادفهاي سبكي مي گويند. نقش سبكي بعضي از واژه ها و اصطلاحات از طرز بيان آنها نه از معني اصلي آنها بدست مي آيد. در يك اثر ادبي واژه هاي بيگانه و واژه هاي جديد را نبايد در نوشته هايي كه درباره وقايع تاريخي است بكار برد. در زبان ارمني رمان نويسان در داستانهاي تاريخي خود از واژه ها و اصطلاحات گرابار استفاده مي كنند. بطور كلي شرط اصلي در سبك سادگي آنست . كوچكترين جزء زباني داراي ارزش سبكي است . وقتي اثري ترجمه مي شود ارزش سبكي خود را از دست مي دهد.
