عنوان :
بحثي درباره زبانشناسي تطبيقي با توجه به نظريات گلداشتاين و تامورا
پديدآورندگان :
صادقي علي اشرف نويسنده , حاجي قربانعلي لواساني نسرين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
زبان ژاپني , زبان انگليسي آمريكايي , تامورا , گلداشتاين , ژاپن , آمريكا , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
ترجمه فصول (8-5) از كتاب "ژاپن و آمريكا" موضوع بحث رساله حاضر است . كتاب مذكور خصوصيات فردي آمريكايي ها و ژاپني ها را مقايسه نموده و تفاوتهاي آنها را در حوزه هاي زبان و فرهنگ بررسي مي كند. در اين كتاب تاكيد بر اين مطلب است كه مردم اين دو كشور ديدي متفاوت نسبت به روابط بين گوينده و شنونده و سوم شخص دارند و نيز تفاوت هايي بين دو زبان انگليسي آمريكايي و ژاپني در مقابل تفاوتهايي كه در فرهنگ و خصوصيات فردي اين دو جامعه وجود دارد بسيار ناچيز است . اين بررسي برروي آن بخش از زبان ژاپني متمركز شده كه Keigo نام دارد Keigo . از نظر لغوي به معناي گفتار مودبانه است . اين بخش موارد بيشتري علاوه بر تشكر و خواهش را شامل مي شود. برخي جريانات و شرايط كه تحت آنها شخصي با شخص ديگر به صحبت مي پردازد و چگونگي و دليل آن نيز مورد بررسي قرار گرفته است . براي اين كار يك قاعده ساده به نام " قاعده دو جانبه بودن " وغير دو جانبه بودن " انتخاب شده است . الگوهاي زباني دو جانبه صورتهايي هستند كه توسط خود مرجع يعني شخصي كه با او صحبت مي شود محدود نشوند. ولي الگوهاي زباني غير دو جانبه صورتهايي هستند كه توسط خود مرجع محدود مي شوند.