عنوان :
حروف اضافه در فارسي معاصر و كاربرد آنها با افعال ، اسامي و صفات
پديدآورندگان :
صادقي علي اشرف نويسنده , صباغي حشمت الله نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تهران
كليدواژه زبان طبيعي :
حروف اضافه , فارسي معاصر , زبان و زبانشناسي
دامنه موضوعي :
علوم انساني
چكيده :
حروف اضافه در فارسي و كاربرد آنها در افعال ، اسم ها، و صفات موضوع پژوهش حاضر است . حروف اضافه يكي ازاجزاي كلام بشمار رفته و به دو دليل باديگر اجزاي كلام تفاوت دارند: نخست آنكه ، پسوند نمي گيرند و ديگر آنكه هر حرف اضافه ، ساختار نحوي خاصي را نشان مي دهد كه در نقش ديگر اجزاي كلام بروز مي كند. به دو دليل فوق بعضي از زبانشناسان حروف اضافه را "كلمات ساختاري " مي خوانند. حرف اضافه از نظر اكثر زبانشناسان تكواژ يا جزء از جمله را با هسته مركزي جمله روشن مي سازد. در زبان فارسي حرف اضافه بر سر اسم يا گروه اسمي ظاهر مي شود. اسمي كه حرف اضافه بر سراسم يا گروه اسمي ظاهر مي شود. اسمي كه حرف اضافه برسر آن در مي آيد ممكن است متمم اسمي باشد يعني در اينجا حرف اضافه اسم بعد از خود را به اسم قبل از خود ربط دهد. احمد با مدير نزد ما آمد. گاهي حرف اضافه اسم يا گروه بعداز خود را به فعل جمله ربط مي دهد و آن را بصورت متمم فعلي در مي آورد. بايد گفت كه دراين حالت اسم ها يا گروه اسمي بعد از حرف اضافه بصورت قيد مكان يا زمان و يا چگونگي و ... عمل مي كنند. احمد ديروز به اينجا آمد. از فردا كار را شروع مي كنيم . حروف اضافه ارتباط اجزاي جمله را نشان مي دهد مانند ارتباط زماني و مكاني . تعدادي ديگر از حروف اضافه براي بيان همراهي ، وسيله ، دليل ، صفت استثناء، افزايش و ... بكار مي روند.
