عنوان :
بررسي TIA ( حمله ايسكمي گذرا ) از لحاظ سني ، شروع علايم ، منشاء عروقي ، رميسك فاكتورها، پسرفت علايم از بعد زماني و درمان در يكصد بيمار بستري شده در بيمارستان امام خميني تبريز طي سالهاي 75-72
پديدآورندگان :
صدرالدين سيد علي نويسنده , تركمني ها مهرداد نويسنده
كليدواژه زبان طبيعي :
پزشكي , }TIA{ , حمله ايسكمي گذرا , بيماريهاي عروق مغزي , اعصاب
چكيده :
نظر به اهميت بيماريهاي عروقي مغزو شيوع بالاي مرگ و مير و عوارض ناشي از آن بر آن شديم تا به بررسي TIA كه قسمتي از طيف گسترده بيماريهاي عروقي مغز است بپردازيم . لذا يكصد بيمار با تشخيص بستري گرديده بودند از پرونده هاي مربوط به طور متوالي انتخاب و هدف عمدتا بررسي توصيفي شاخص هاي اپيدميولوژيك ، علايم باليني ، نحوه تشخيص ،پسرفت علايم از لحاظ بعد زماني ، نوع درمان و رابطه بين اين شاخص ها بود: خلاصه بررسي چنين بود. 75 از بيماران مرد و بقيه زن بودند. ميانگين سن 57/6 سال و شيوع در دهه 5 و 6 از ساير دهه بالاتر بود. شايعترين ريسك فاكتور هيپرتانسيون ( 53 ) مي باشد عوامل خطر ديگر ديابت ، هيپر ليپيد،... بود. از لحاظ پيشرفت علايم 86/19 علايم برطرف گرديده بود در 4 TIA مجدد و در 9/1 TIA منجر به استروك و سكته در حال پيشرفت گرديده است . در ارزيابي درمان ، هپارين با 82 دريافت در بيماران TIA رتبه اول و وافارين ، دگزامتازون ، دي پيردامول و آسپرين در مقام هاي بعدي بودند. دي پير دامول وآسپيرين در مقامها بعدي بودند.دي پيرامول به عنوان تنها دارويي كه بطور معني دار باعث تاثير مثبت هم درروند و هم در بهبودي كامل بيماري داشته است در اين مطالعه قلمداد گرديده است .