مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي آسيب شناسي اجتماعي سرقت در شهر شيراز

چكيده :

اين رساله ، تحقيقي در مورد تاثير برخي عوامل اجتماعي بر سرقت مي باشد. جهت اين امر به سرقت هايي كه در محدوده شهر شيراز صورت گرفته و پرونده هاي افراد در طي سال 1371 در دادگاههاي كيفري يك و دو رسيدگي ، و مختومه اعلام شده بود، مراجعه شد. تعداد 37 پرونده مربوط به دادگاه كيفري يك بود كه تمامي پرونده ها بررسي گرديد. و از 564 پرونده موجود در دادگاه كيفري دو نيمي از آنها بصورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت . در كل شرح حال و وضعيت 373 سارق كه نمونه آماري اين تحقيق را تشكيل مي دهند بررسي شد. نتايج نشان داد كه بين برچسب انحراف به افراد و دفعات سرقت ارتباط معني دار و مثبتي وجود دارد. يعني كساني كه دفعات محكوميت بيشتري در دادگاه داشتند بيش از ديگران مرتكب سرقت شده بودند، افرادي كه برآنان برچسب انحراف وارد آمده كمتر از اهل محل و همسايگي سرقت كرده ، و بيشتر اين افراد داراي مشاغل آزاد (موقت ) بودند. همچنين بين فرصت هاي ايجاد شونده در جامعه و سرقت رابطه معني دار وجود دارد. در مناطق مرفه نشين بيشترين سرقت ها در هنگام روز صورت مي گيرد. غالب سرقت هاي بالاي دويست هزار تومان در ساعات بعد از نيمه شب تا شش بامداد و در ايام تعطيل رخ مي دهد. بيشترين سرقت ها از منازل آپارتماني بين ساعات 6 بامداد تا دوازده ظهر بوقوع مي پيوندند. مكانهاي انتخاب شده براي سرقت غالبا" فاقد كلانتري بودند. سرقت از نوع منازل غالبا در ايا تعطيل و پنجشنبه ها و جمعه ها مورد سرقت واقع مي شوند. سرقت هاي انجام شده در محدوده اهل محل و همسايگي زماني رخ مي دهد كه صاحبان منازل حضور نداشته اند. ...