39414

تعيين فرآيند از خودبيگانگي جوانان

ابراهيمي هوشمند نويسنده

دانشگاه شيراز دانشكده تحصيلات تكميلي

فوق ليسانس

0

1369

از خودبيگانگي , شهر شيراز , بخش جامعه شناسي , دانش آموز , جوانان

علوم انساني

در اين تحقيق ، رهيافتي روانشناختي اجتماعي به پديده از خودبيگانگي مطرح گرديده است . براساس اين رهيافت ، رفتار از خودبيگانه در فرآيندي از كنش متقابل ميان فرد و جامعه پديد مي آيد كه طي آن هم عوامل فردي يعني نمودهاي خود شامل ويژگيها و نگرشهاي فردي و هم عوامل اجتماعي يعني ناهماهنگي پيكربندي نهادي جامعه تاثير دارند. در اين فرآيند، فرد انتظارات اجتماعي را برآورده نمي سازد و از خود بيگانه مي گردد. در مطالعه موردي اين تحقيق كه بر يك نمونه 379 نفري از جوانان دانش آموز كلاسهاي اول تا سوم دوره نظري در شهر شيراز انجام شد 178 دختر و 201 پسر به پرسشنامه از خودبيگانگي پاسخ گفتند. اين پرسشنامه كه برمبناي يك مطالعه مقدماتي تنظيم گرديده ، ابعاد سه گانه از خودبيگانگي جوانان دانش آموز يعني انزوا، بي هنجاري و جدايي از خويشتن را اندازه مي گيرد. روايي پرسشنامه از طريق روش تحليل گويه ها و پايايي آن نيز از طريق روش دو نيمه كردن آزمون بدست آمد. در اين بررسي بر طبق نتايج حاصل از تجزيه و تحليل جداول توزيع فراواني ، جداول متقاطع و روش رگرسيون چندمتغيري ، حدود نيمي از كل جوانان مورد مطالعه ، درجه از خودبيگانگي كمتر از حد ميانگين و نيمي ديگر بالاتر از اين حد داشته اند و از خودبيگانگي پسران بيشتر از دختران بوده است . بنا به يافته هاي مذكور عواملي هم چون سن و رده تحصيلي جوان با از خودبيگانگي او رابطه مثبت و تعلق گروهي ، تمايل به مطالعه ، گرايش به ورزش و تمايل به راديو و تلويزيون در جوان با از خودبيگانگي او رابطه منفي داشته است .

1

فارسي