42431

بررسي و توصيف گويش تالشي ماسوله

محمدي زاده خوشرو يوسف نويسنده

دانشگاه شيراز، دانشكده ادبيات و علوم انساني

فوق ليسانس

200

761375

ماسوله , بخش زبانشناسي همگاني , گويش تالشي

علوم انساني

در قرن نوزدهم ، بخش عمده اي از مطالعات زباني به بررسي در خصوص لهجه شناسي و توصيف گويشهاي گوناگون معطوف شد. دراين برهه تعدادي از زبانشناسان و مردمشناسان از مليتهاي مختلف به مطالعه و بررسي گويشها پرداختند. زبانشناسان طرفدار مكتب نودستوريان بخش عمده اي از فعاليتهاي خود را به مطالعه و بررسي صورت شفاهي زبانها متمركز نمودند. اين زبانشناسان براين باور بودند كه الفباي زبانها نمي تواند، تلفظ دقيق و واضحي از واژگان ارايه دهد. نتيجه مطالعات و بررسيهاي اين زبانشناسان ، الگويي اساسي را در گويش شناسي پي ريزي كرد، كه زبانشناسان بعدي از اين الگوها در بررسي گويشها سود بردند. اين بررسي شامل 5 بخش مي باشد، فصل اول به عنوان مقدمه بررسي ، به شرح جغرافياي منطقه و اهداف مطالعه ، روش مطالعه و اهميت آن مي پردازد. در فصل دوم دستگاه صوتي اين گويش مورد بررسي قرار مي گيرد و واجهاي موجود در آن مشخص مي گردد. دراين بخش ، قواعد آوايي نيز بررسي مي شود. در فصل سوم ، يعني بخش نحو، زمانهاي موجود در اين گويش به همراه قواعد مربوط به صرف افعال مورد مطالعه قرار مي گيرد. بخش چهارم اين مجموعه به بررسي و مطالعه واژه شناسي مي پردازد و نيز تعدادي واژه مربوط به خانواده و همچنين اسامي بعضي از حيوانات اهلي برآورده شده است . سرانجام در بخش پنجم حدود يكهزار و پانصد واژه متداول دراين زبان به صورت الفبايي گردآوري شده است .

1

فارسي